S h a n t a r a m

Hayır. Lütfen, yalan olsun,
diye haykırdım içimden.
“Şimdiye kadar işlediğim en ucuz cinayetti,” dedi. “Keşke bütün düşman­
larım bağımlı olsa. Hayatım kolaylaşırdı.”
Bir kahkaha attı. Nefesim sıklaşmıştı. Dördünü birden gözlemekte zorla­
nıyordum. Madam Zhou denen örümceği de sayarsam beş kişiydiler aslında.
Sokakta kimsecikler yoktu.
“Bir mücevher işinde beni dolandırmaya kalkıştı,” diye tısladı. Kimse beni 
dolandıramaz. Özellikle de mücevher konusunda. Buraya seni uyarmaya gel­
dim, Shantaram. O kadından uzak duracaksın.”
“Neden Karla’yla yüzleşmiyorsun? Kapışmanızı izlemek isterdim doğrusu.”
“Karla değil, aptal. Kavita Singh’i diyorum.”
Usulca bıçaklarımı çektim. İkizler montlarının kollarına gizledikleri sopa­
ları ellerine kaydırdı. Asitçiler ayaklarını yere sağlam basarak gerektiğinde kav­
gaya dâhil olmak için hazırlandılar.
Madam Zhou’yla aramda bir kol boyu mesafe vardı. Hızlı davranmak kay- 
dıyla onu asitçelere doğru fırlatabilirdim. Planım buydu ve bana yalnızca bir 
an uzaktaydı.
“Bu iş fazla uzadı,” dedim. “Hemen şimdi hesaplaşalım, bitsin.”
“Bu gece değil, Shantaram,” dedi Madam Zhou benden birkaç adım uzak­
laşarak. “Acele işe şeytan karışır sözünü hiç duymadın mı?”
Yavaşça geri geri yürümeye devam etti. Tafta elbisesinin etekleri yerle­
ri süpürüyordu. Sokakta ne kadar sıçan varsa, deliklerine saklandıklarından 
emindim.
Asitçiler bir anda ortadan kaybolmuştu. İkizler beni gözleyerek Madamla 
birlikte uzaklaştı.
Madam Zhou, Karla’yı tehdit etmişti ama ilgisi Kavita’ya kaymıştı. Bir an 
peşlerinden gitmek istedim ama bir geceye bu kadar ölü yeterdi.
Odama gittim. Bir şeyler içtim ve Lisânın özel günler için sakladığı zu- 
lasının son parçasını yaktım. Müzik açıp biraz dans ettim ve oturduğumda 
günlüğümü elime aldım.
Farid’le Amir ölmüştü. Hanuman’la Danda da öyle. Kumsaldaki kayıklar 
ve kulübeler yanmıştı. Ve Vikram ölmüştü. Aşk sarhoşu Vikram yoktu artık.
Değişim, zamanın kanı ve canıdır. Dünya kontrolsüzce değişiyor ve nefes 
almak için yüzeye çıkmaya çalışan bir balina gibi çırpınıyordu. Satranç taşları

---

kendi kendilerine hareket ediyordu. Hiçbir şey aynı değildi ve bir süre, hiçbir 
şeyin iyi olmayacağını biliyordum.
Yeni ölenler atalarımızdı artık. Hayatın döngüsüne saygı duyuyor, ölü­
lerimize ağlamadığımız zamanlarda yeniden seviyor ve yaşamı kutluyorduk. 
Sevdiklerimiz öldüğünde 
hayat devam ediyor
dememiz bundandı.
Ölümün hayatın gerçeği olduğunu bilsek ve kendi kendimize şarkılar mırıl- 
dansak da, kayıplarımızın acısını asla inkâr edemeyiz. Onların ızdırabı yaralar, 
acıtır bizi.
Ağlamak iyidir. Mantıklı değildir belki. Olamaz da. Çünkü saflık, mantığın 
ötesindekidir. Bizim özümüz ve yansımamız odur. Sevgidir.
Vikram için ağladım. Öldürülmediğini, aslında özgürleştiğini biliyordum. 
O bir ruh tutsağıydı ve hep kaçaktı zira. Yine de ondan kalan boşluğu dansla 
ve gözyaşlarımla doldurmaya çalıştım.
Ve bir de saçmaladım. Günlüğüme doğru olması gereken tuhaf şeyler yaz­
dım. Elim sayfalarda, kafesteki vahşi bir hayvan gibi bir aşağı, bir yukarı ge­
zindi. Gözlerim odaklarını yitirdiğinde ve yazdığım siyah kelimeler Madam 
Zhou’nun dantel peçesine dönüştüğünde, bir örümceğin kâbuslarla dolu ağına 
yuvarlandım. Orada bir sinek gibi bana usulca yaklaşan ölümü bekledim.

---

---

---

(j ünah, bağlantının kesilmesi, kopmak demek ve hiçbir şey bizi en büyük 
günah, savaştan daha çok koparamaz birbirimizden. Güneyin suç dünyası 
üzerindeki güç savaşları kardeşi kardeşe kırdırdı. Düşman uyarmaya bile gerek 
duymadan saldırıyordu ve polis bir an önce barışın sağlanması için didiniyor­
du. Zira bu anlaşmazlık herkesin ocağına incir ağacı dikmişti.
Akrepler, Vishnu’nun liderliğinde yeniden toplandı. Kuzeydeki Uttar 
Pradesh eyaletinden yirmi adam getirttiler. Hepsi de deneyimli sokak dövüşçü­
leriydi. Ayaklarının tozuyla Flora Çeşmesiyle Kale bölgesini Sanjay Şirketi’nin 
elinden aldılar.
Toprakları parça parça elden giden Sanjay Şirketi ani bir kuzey baskınıyla 
tepkisini ortaya koydu. Şehirdeki yeni gangsterlerin lideri, evinin yüz metre 
ilerisinde öldürüldü.
Yıllar önce Khaderbhai’yle omuz omuza çarpışan İki Hussein, arabasıyla 
malikânesinden çıkan Sanjay’ın önüne atladı. On cama ateş açtı ve Sanjay’la 
iki Afgan muhafızını öldürdü.
Kral katillerinin sık sık yaptığı gibi Şirket’e kendi ismini taktı ve çocuk 
kral Tariq’a meclisinde yer verdi. Tariq’ın bir meclis üyesi olarak ilk emri ölüm 
oldu.