С. Газиназарова. И. Ахмедов. Б. Мухамедгалиев. А. Хожиев

Экологик амплитуда
–
тур ёки жамоанинг муҳитнинг ўзгарадиган 
шароитларига мослашувчанлиги чегараси. 
Экологик асослаш –
хўжалик фаолияти ва бошқа фаолият натижасида 
экотизимлар (табий – худудий комплекслар) ҳамда инсон учун юзага келиши 
мумкин бўлган экологик хавф –хатарни баҳолаш имконини берадиган исбот 
(далил) лар йиғиндиси. 
Экологик ассоциация –
маълум табиий шароитларда бирга яшайдиган 
бир хил ёки турли хил организмлар гуруҳи. Яшаш шароитларига ва ҳаётий 
заруратга боғлиқ равишда вақтинчалик ёки доимий характер касб этиши 
мумкин. 
Экологик аудит –
хўжалик ва бошқа фаолият субъекти томомнидан 
атроф муҳитни мухофаза қилиш соҳасидаги талабларга, шу жумладан, 
нормативлар ва норматив хужжатлар, халқаро стандартлар талабларига риоя 

---

157 
қилинишини мустақил, идорадан ташқари, комплекс хужжатлаштирилган 
тарзда баҳолаш ҳамда бундай фаолиятнинг ҳолати тўғрисилда хулосалар ва уни 
яхшилаш юзасидан тавсиялар тайёрлаш.
Экологик жой –
организм табиатда яшаши мумкин бўлган муҳит барча 
(кимёвий, физик, физиологик ва биотик) омилларнинг жами.
Экологик инқироз –
биосфера стихияли табиат ҳодисалари (иқлимнинг 
ўзгариши, сув тошқинлари, қурғоқчилик, ер қимирлашлар ва ш.к.) таъсирида 
экологик мувозанатнинг бузилиши ёкеи антропоген омиллар (атроф муҳит 
ифловланиши, табиий экотизимларнинг парчаланиши ва ш.к.) таъсири 
натижасида юзага келадиган вазият. 
Экологик критерий –
экологик тизимлар, жараён ва ҳодисаларни 
баҳолаш, аниқлаш ва классификациялаш белгиси. Экологик критерий масаласи 
лойиҳани экологик асослашда, экологик планлаштиришда, прогнозлашда, 
нормаллаштиришда, экологик экспертиза, экологик – иқтисодий баҳолашда 
муҳим аҳамият касб этади. Экологик критерий табиатни мухофаза қилиш 
(экотизим яхлитлигини, организм турини, унинг яшаш муҳитини сақлаб 
қолиш); антиропоэкологик (одамга, унинг популяциясига таъсир кўрсатиш); 
хўжалик характерида, «табиат-жамият» тизимга таъсир кўрсатишгача, бўлиши 
мумкин.