С. Газиназарова. И. Ахмедов. Б. Мухамедгалиев. А. Хожиев

Атмосфера сифати –
табиий, кимёвий ва биологик омилларнинг 
одамларга, ўсимлик ва ҳайвонот дунёсига, шунингдек, материаллар, 
конструкциялар ва умуман, атроф муҳитга таъсири даражасини белгиловчи, 
атмосфера хоссаларининг йиғиндиси. 
Атмосфера ҳавосини мухофаза қилиш –
атмосфера ҳавоси сифатини 
яхшилаш ҳамда унинг инсон саломатлигига ва атроф табиий муҳитига 
кўрсатадиган зарарли таъсирининг олдини олиш мақсадида, давлат ҳокимият, 
маҳаллий ўзини –ўзи бошқариш органлари, юридик ва жисмоний шахслар 
томонидан амалга ошириладиган чора-тадбирлар тизими.
Атмосфера ҳавоси сифатининг гигиеник нормативи –
атмосфера 
ҳавосининг 
сифат 
критерийси; 
у 
атмосфера 
ҳавосидаги 
зарарли 
(ифлослантирувчи) моддаларнинг йўл қўйиладиган энг мақсимал миқдорини 
акс эттиради. 
Атмосфера ҳавосининг ифлосланиши –
зарарли (ифлословчи) 
моддаларнинг атмосфера ҳавосига, давлат томонидан ўрнатилган атмосфера 
ҳавосининг гигиеник ва экологик сифат нормативларидан ошадиган миқдорда 
тушиши ёки унда ҳосил бўлиши. 
 Атмосферанинг ифлосланиш индекси –
атмосфера ифлосланиш 
даражасининг комплекс кўрсаткичи. Тегишли ифлослантирувчи модданинг 
хавфсизлилик классини ҳисобга олган ҳолда, йўл қўйиладиган чегаравий 
миқдор бирликларидан ўртача миқдорларнинг йиғиндиси сифатида, 
методикасига мувофиқ ҳисобланади. 
Атроф муҳит –
табиий муҳит компонентлариниг, табиий ҳамда табиий 
атропоген, шунингдек антропоген обьектлар йиғиндиси. Ташкилот фаолият 
кўрсатадиган ташқи муҳит, жумладан, сув, ҳаво, тупроқ (ер), табиий ресурслар, 
фауна, флора, одам ва уларнинг ўзаро таьсири. 
Атроф муҳит объектларининг антропоген ифлосланиши
–
атмосфера, 
гидросфера, литосфера, тупроқ ва грунтнинг инсон фаолияти таъсирида 

---

146 
ифлосланиши.