С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

кўтарилиб кела бошлади. Момақалдироқнинг қасир-қусури дашту
дараларга даҳшатли гулгула солди.
Ҳар томондан гирдибод шамол кучли қуюн ҳосил қилиб,
чангу туироқ, хас-чўнларни фалакка кўтарди, ҳатто илдизи
172
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

мустаҳкам ҳўл гиёҳлар ҳам ердан узилиб, қуюнда осмонга
кўтарнлди. Қуюн шу даражада кучли бўлдики, уни кузатувчи
осмон билан ер ўртасида кунгурадор минора курилиб тагп
ердаю бонш осмонга етибди, деб гумон диларди. Кўп ўтмай,
қуюн кенг саҳрони ана шундай кунгурадор минораларга тўлдириб
ташлади.
Фавқулодда фалокатга учраган Мурод қўлидаги қўйларни эн-
лай олмай, ҳар томонга тўзғитиб юборди. У нима қиларини билман,
саросимага тушиб қолди. Қўйларнииг тумтарақай бўлиб қочганини
кўриб турса ҳам, лекин қай тарафга кетганини билмасди, чунки
кўз очиб атрофга қараш ва ўзидан бир қадам наридаги нарсани
кўрнш мумкин эмасди.
Мурод бир соатча ҳар томонга кўр-кўрона югургандан сўнг,
жазиллаб ачишаётган кўзларини қўллари билвн бекитнб, бир
жойда ўтирди, бўроннинг тинишини кутишга мажбур бўлди...
Гарби-шимолдан эсаётган, кучли шамол ҳайдаб келаётган бу-
лутлардан сел қуйила бошлади. Чақмоқ чақилиши кундуз куни
қоронги кечага айланган даштда онда-сонда равшанлнк берарди.
Қуюнда кўтарилган чанг-тўзонни ёмғир босди. Ҳали шамол тинма-
ган бўлса ҳам энди кўз очиш, чор атрофга бориб қўйларни
ахтариш мумкин эди.
Мурод қўйларни ахтариб тониш ҳаракатига тушди. Кўп югу-
риб-елиб у қўйларни бир қамишзордан тонди. Қўйлар бу ерда ҳам
жим турмас, лой ва ботқоққа ботиб, тўрт томонга югуришар,
қочардилар.
Мурод қўйлардаги бу безовталикдан ҳайратда қолди ва диққат