С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

Шариф билан Шоҳмирза икковлаб Одинанинг каравотини
кўтариб чойхонанинг ичига олиб кирдилар, қайноқ сув тўлдирил-
ган шишаларни унинг оёғига босавердилар, бу тадбирнинг соясида
Одина кўзини очган бўлса ҳам ош е.мак нари турсин, қимирлашга
ҳам мажоли етмас, кўзини бир нуқтага тикиб, бир оз қараб турар,
кўзини тагин юмар эди.
101
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Ву ҳолдан таъсирланган Шариф билан Шоҳмирзанинг ҳам
томоқларидан ош ўтмади.
Кун кеч бўлган, офтоб ботишга яқинлашган эди. Шариф ўз
қўшхонасига борпб, йўлдошларига бу кеча қайтиб кела олмасли-
гшш айтиб келиш учун Шоҳмнрзадан рухсат олиб чиқиб кетди,
Шоҳмирза Одинанинг ботишга юз тутган ҳаёт офтобини тўхта-
тишга уриниб, унинг ёстиғи олдида қолди.
XXXI
ХАЗОН
1918 йил октябрь ойининг 22 сида Тошкент ҳавосп одатдан
ташқари совуқ бўлди, шу ойнинг бошпдан бери саргая борган
дарахтларнинг яшил барглари, букун ёқимсиз ва изгнрин елга
чидай олмай қарчигай ҳужумига учраган каптарлардек ҳар томон-
га учар, қочар, ўзларинп чуқурчаларга, ариқчаларга урар ва ўзлари
учун хазон елининг бу омонснз ҳужумидан гўё сигинарли бир
ер ахтарар эди.
Ёғаётган қор аралаш ёмгир туироққа беланнб кўчаларни сувда
бўккан эски увададек бадном қилган эдн.
Х,али қиш кийимларшш та!
1
ёрламаган йўловчилар вақтспз
қор-ёмгирнинг остида сувга тушган темирқанот жўжалардек
титраб, пана жой ахтариб, қаерга боришларннн билмаслар эди.
Қора булут дунёни ўраб, офтоб яширпнган, кундуз қоронги
кечага айланган, ҳаво бузуқ, ер тойгаиоқ эди.
Вора-бора ҳавонинг бузуқлпги шу даражагй егдики, кўчалардан