С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

Бўпти, айтиб бераман,— деди Етим дарёдан кўзини узмай,—
Менинг отамнинг қотилларини, онамни бадбахтликка гирифтор
қилганларни, маънавий онам — Ватанимизнинг душманларини
қўлга туширмасдан ҳеч қандай хурсандликни нхтиёр қилмайман.
227
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

деб аҳд қилганман. Шодлигимнинг шодлиги бўлган сен билан
бирга яшаш ҳам ҳозирча тўхтаб туради.
Норбибиш ннмадир демоқчи эди, лекин Етим дарёга яна бир
марта диққат билан назар ташлагач:
— Тўхта! — деб уни гапиришдан тўхтатди-да, қўлларини бў-
шатиб, дарё лабига қараб эмаклаб кетди 
ва 
Норбибишга
шивирлади:
— Сен шу ерда чўзилиб ёт!.. Кел, яхшиси, менинг орқамдан
эмаклаб келавер. Лекии эҳтиёт бўл, яқин атрофда бирон киши
бўлса кўриб қолмасин,— деди.
XI
Етим Норбибиш билан гаплашаётганида дарёнинг нариги
қиргоғида, қўшни мамлакат томондан тикка турган бир қорани
кўрганди. У қора бир оз тик тургач, кўздан гойиб бўлди, унинг
кетидан яна бир неча қора кўриниб, кўздан ғойиб бўлди.
Бу қораларни кўргандан сўнг ҳам Етнм Норбибиш билан
гапини давом эттирса-да, кўзини уёкдан узмади. Бир неча дақиқа-
дан сўнг Етим сувда гоҳ кўриниб. гоҳ кўринман шу томонга
келаётган қорани кўриб қолди. Шунинг учун ҳам Етим Норбибиш
билан суҳбатини узиб дарё томон эмаклаб кетганди.
Етим Наврўзнинг ёнига етиб борганда ҳалиги қора анча яқин-
лашиб қолган, унинг бир маҳаллий кема эканлиги кўриниб
турарди. Кема гоҳ сув тўлқини юзасига чиқар, гоҳ тўлқинлар
орасида кўринмай қоларди. Лекин унинг сувни тезлик билан
дадил кесиб, қирғоққа — қамишзорга қараб кела бериши уни
бақувват ва тажрибали биров бошқараётганидан далолат берарди.