С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

Кеч кириб, оламни қоронғилик қоплади. Етим тунаб қолиш
мақсадида йўлда дуч келган бир кулбага кирди. Кулбанинг саҳнига
179
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

бир эчки боғлаб қўйилган бўлиб, улоқчаси уни эмиб турар, ҳов-
лининг четида бир хотин билан эркак рўбарў ўтириб, овқатланар
эди.
Ҳалиги киши Етимдан кимлигини ва бу ерга нима учун кир-
ганлигини сўради.
— Мен даренинг нариги тарафидан келган мусофирман, онам-
ни йўқотиб қўйиб, ахтариб юрибман, бу ерга кечаси тунаш учун
кирдим,— деб жавоб берди Етим ва кўнглида: «Бу гапим ёлғон
эмас, ўз туққан онамни ахтармасам ҳам, мени ўз оғушига олиб,
ардоқлаб, вояга етказадиган онамни — она-Ватанимни, бутун кам-
багал ва етимларнинг ҳақиқий ватани бўлган онамни ахтараётир-
ман», деб қўйди.
— Жуда соз, — деди уй эгаси ва Етимни дастурхон олдига
ўтқазди. Унга ҳам нону қатиқ беришди. Етим овқатланиб бўлгач,
ҳалиги аёл бир чеккага пўстак ташлаб, уни ётқизди.
Етим эрта туриб қўл-юзини ювди-да, йўлга ҳозирланди. Аммо
хотин унинг наҳор йўлга чиқишига рухсат бермай, бир коса сутга
бир бурда нонни тўғраб едирди ва қўлига ҳам бир кулча бериб
жўнатмоқчи бўлди. Етим йўлга тушди, лекин қадам босишидан оё-
ғи оғриётгани сезилиб турарди. Хотин уни йўлдан тўхтатиб оёқла-
рини кўздан кечирди: оёғининг ости қавариб-қавариб кетган,
баъзи жойлари ёрилиб, йиринги оқиб турарди.
— Бу оёғинг билан юз қадам ҳам босолмайсан,— деди-да,
уни ўтқазиб, латта ва шолчалар билан оёғини чориқсимон қилиб
ўради, каноп билан боглаб:
— Энди кетавер, худо ўзи паноҳида асрасин,— деди.
Етим сафарининг иккинчи кунида саховатли аёл берган нонни