С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

риш тўгрисида Бухородан буйруқ олиб етиб келдик. Ҳаммадан
бурун биз шу ишчиларни ўлдиришга киришдик, улар:
— Бпзни нима учун ўлдирасиз, биз мусулмонмиз, рус ишчи-
лари билан бирга қочмай ислом подшоси паноҳида қолишни аъло
кўрдик. Бизнинг гуноҳимиз шу, қўшилмаган ислом подшосининг
ҳимоятини кўриб руслар билан бирга қочмаган мусулмон фақир-
ларнинг жазоси шуми. деб ялинар эдилар. Улар ўзлари алданган
шу сўзлар билан бизни ҳам алдамоқчи эди. Лекин биз алданмадик,
чунки Россияда қўзғалиб, императори аъзамни бекор қилган
ишчилар эканини, Бухоро жаднди ва большевикларига ёрдам
бериб, амирга тиғ тортган яна шу ишчилар эканини биз яхши
билар эдик. Дуруст, бу заводдаги мусулмон ишчилар ^рушга
қўшилмаганлар. Лекин буларнинг ҳамиша шундай туришларига
ким кафил бўла олар эди? Шунинг учун уларни ер юзидан
йўқотмоқ керак эди. Уларни кўз юмиб очгунча Тиғ дамидан ўтка-
зиб, гавдаларини заводнинг сув омбори бўлган шу чуқурга таш-
ладик. Сўнгра заводдаги қимматли нарсаларни ўлжа қилиб,
иморатларига ўт қўйиб, кулини кўкка совурдик. У вақтда бу чуқур
сув билан тўла бўлгани учун бу гавдалар ёнмай қолганлар.
Когон қочоқлари бу ердан ўтаётганда бу чуқурнинг сувини ичиб
битказган, бу гавдалар юзага чиқиб, қарға-қузғунларга ем бўлган.
Шоҳмирза:
— Йўлдошингнинг бу гапларига қарши ҳеч нима демадинг-
ми?— деб сўради нотаниш кишидан.
— Нима дея олар эдим, ҳатто қарши бирор нарса дейишимни
сезса, даста бошлиғига хабар бериб, мени ўлдиртириши аниқ эди.
Ёлғиз шундай гуноҳсизларни шундай ваҳшийлик билан ўлди-
ришларига қарши ичимдан қон йиғладим.
Одина бу фожиани эшитганда азоб ва интиқом ўти билан
кўзи машаълдек ёнар эди, чўпдек қуриган қўлларини ўйнатиб: