Roman Yoshlar nashriyot uyi

2 3 ^ H

---

Chingiz A ytm atov
-
 
Shamolda turma, bu yoqqa k e l,- deb uni uycha ichiga 
boshladi.
0 ‘zi gumon qilgan voqeaning sodir b o ‘lganini xotini- 
ning og‘zidan eshitishdan avval Edigey shu lahzada bosh- 
qa b ir narsadan hangu m ang b o ‘lib qoldi. U ilgarilari ham 
yoshlari o ‘tib borayotganini bilardi, ammo shu tobda xo- 
tinining tez yurib kelgani sababli nafasi qisilib, hansirab, 
k o ‘kragi g ‘ijirlayotganini, ayni cho g‘da g ‘ayritabiiy buk- 
chayib qolganini k o ‘rib, ichi achib ketdi. Devorlari top-to- 
za qilib oqlab q o ‘yilgan, kichkina uychasidagi o ‘tkir chiroq 
nurida U kkubolaning k o ‘karib-qorayib ketgan yuzlaridagi 
chuqur ajinlar yaqqol ko‘zga tashlandi (ilgari qanaqa edi -
qoram ag‘iz yuzlari b u g 1 doy rangida tovlanar, qop-qora 
k o ‘zlari chaqnab turar edi), yana buning ustiga, guruch- 
day tishlari tushib ketibdi, har qancha oshini oshab, yoshini 
yashagan b o ‘lsa-da, ayol kishining tishsiz qolishi yarash- 
mas ekan (allaqachon uni bekatga olib borib, haligiday 
tem ir tish q o ‘ydirish kerak edi. H ozir yosh-u qari demay, 
ham m a shunaqa tish qo'yd irib olgan-ku); bular ham yetm a- 
ganday ro ‘moli yelkasiga sirg‘alib tushgan boyaqishning 
oppoq oqarib, to ‘zib ketgan o ‘ram a sochlari Edigeyning 
qalbini o ‘rtab yubordi. «Eh, qanchalik qartayib ketibsan, 
bechoraginam », o ‘yladi Edigey rahmi kelib, bunga o ‘zi- 
ning ham aybi borligini alam bilan his etar ekan. Shu tobda 
k o ‘nglida uzoq yillar birga yashab, hayotning ne-ne ach- 
chiq-chuchuklarini churq etmay birga totib kelgan zah- 
m atkash ayoliga nisbatan iliq mehr, cheksiz m innatdorlik 
tu y g ‘ulari uy g ‘ondi. M ana, hozir ham yarim kechada, uzoq 
y o ‘l bosib, odam garchilik, insoniylik burchi yuzasidan, 
qolaversa, bu xabam ing Edigeyga naqadar m uhim ekani­
ni bilganidan bechora Kazangap cholning choldevor uyida 
yakka-yu yolg‘iz yotib vafot etganini shoshilinch xabar 
qilishga kelibdi. Chunki bu o ‘lim yorug‘ dunyoda faqat
35^
12

---