98-оят. «Ким Аллоҳга ва Унинг фаришталарига, пайғамбарларига, Жаброил ва Микоилга душман бўлса, бас, албатта Аллоҳ (бундай) куфр келтирганларга душмандир».
Шаъбийдан ривоят қилинади: «Умар ибн Хаттоб (розияллоху анҳу) айтди: "Яҳудийлик динидагилар Тавротни дарс қилаётганларида олдиларига борар эдим. Тавротнинг Куръонга ва Курьоннинг Тавротга мувофиқ келишидан ажабланардим. Шунда улар: "Эй Умар, бизга сендан кўра яхшироқ киши йўқ", дейишди. "Нима учун", деб сўрадим. Улар: "Сен бизнинг олдимизга келиб, биз билан қўшилиб юрасан", дейишди. Мен: "Аллоҳнинг Китоблари баъзиси баъзисини тасдиқлаганидан, Куръоннинг Тавротга ва Тавротнинг Куръонга мувофиқ келишидан ажабланганимдан келаман", дедим. Бир куни уларнинг ҳузурида ўтирган эдим, Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам) орқамдан ўтиб қолдилар. Улар: "Ана Хожанг, унга қарагин", дейишди. Қарасам, Расулуллоҳ (соллаллоху алайҳи васаллам) Мадинадаги бир йўлакка кириб кетдилар. Шунда мен уларга қараб: "Аллоҳ номи билан ва сизга нозил бўлган китоб номи билан сўрайман, мана шу киши Аллохнинг элчиси эканини биласизларми?" деб сўрадим. Бошлиқлари: "Сизлардан Аллоҳ номи билан сўраяпти, айтинглар", деди. Улар эса: "Сен бошлиғимизсан, ўзинг айт", дейишди. Шунда у: "Албатта, биз биламиз, у Аллоҳнинг элчисидир", деди. "У киши Аллоҳнинг элчиси эканини билиб туриб, унга эргашмадиларинг. Сизлар ҳалок бўласизлар. (Эй бошлиқ), сен биринчи ҳалок бўласан", дедим. Сўнг Расулуллоҳ (соллаллоху алайҳи ва саллам) кириб кетган йўлакка қараб бордим. У киши мени карши олиб: " Эй Хаттобнинг ўғли, ҳозиргина менга тушган оятларни ўқиб берайми?" дедилар. Мен "Ҳа", дедим. У киши "Ким Аллоҳга ва Унинг фаришталарига, пайғамбарларига, Жаброил ва Микоилга душман бўлса, бас, албатта Аллоҳ (бундай) куфр келтирганларга душмандир'' оятини ўқидилар»
وَلَقَدْ أَنزَلْنَآ إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ
99-оят. "Ҳақиқатан, Биз Сизга очиқ оятлар туширдик. У (оятларга) фақат фосикларгина кофир бўлади".
Ибн Аббос (розияллоху анҳу) айтади: «Бу оят ибн Суриянинг саволига жавобдир. У Расулуллоҳга (соллаллоҳу алайҳи васаллам): "Эй Муҳаммад, бизга биз биладиган бирор нарса келтирмадинг, сенга бирорта аниқ оят нозил килинмадики, биз унга эргашеак", деган эди. Шунда Аллоҳ ушбу оятни туширди».
مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
106-оят. "(Эй Муҳаммад, агар) Биз бирон оятни бекор қилсак ёки ёдингиздан чиқарсак, албатта, ундан яхшироғини ёки ўшанинг мислини келтирамиз. Аллоҳ ҳар нарсага Қодир Зот эканини билмадингизми?"
Муфассирлар айтишича, мушриклар: «Муҳаммадни кўряпсизларми? Асҳобларини бир ишга буюради-да, сўнгра уни қилишдан яна қайтаради. Қуръондаги бу нарса Муҳаммад ичидан тўқиб чиқарадиган сўздир. У баъзиси баъзисига хилоф келадиган каломдир", дейишди, шунда Аллоҳ Биз бирон оятни бекор қилсак ёки ёдингиздан чиқарсак...." оятини туширди».
أَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْأَلُواْ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى
Do'stlaringiz bilan baham: |