Рашод Нури гунтекин оэод обид таржимаси

П а р н а к — Жуда жонга тегдинг-ку! Кетар бўлсанг, бор, йўқол. Кета- вер
X и л.^;м и — Парнак, хафа бўлма!.. Нима қилай, мендан тузукроқ ўғри чиқмайдиганга ўхшайди... Хайр... Мен ҳалол яшаб эдим, ҳалол кетаман. Кел, яна бир марта парилар султонини кўриб олай.
П а р^;н а к — Жўна, туёғингни шиқиллат. (У деразага яцинлашади. Хил- мининг қўлига тирмашади.) Тўхта, эшитяпсанми, бу нима ғўнғир-ғўнғир?
X и л м и — (Ўзини ташлаб юборай деб.) О, Оллоҳ, Оллоҳ!
П арник X и л м и ни қоп билан бирга парда орқасига яширади. Ўзи қам яширинади.
Эшикдан Шариф нинг хонасига қўл чироқнинг шуьласи тушади.
ОЛТИНЧИКЎРИНИШ
Ш а р и ф кириб кслади. Устида яшил жубба, бошида қалпоқ, ясама соқол ёпиштириб
олган.
Ш а р и ф— Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим... Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим^. Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим... (Шу сўзларни такрор айта-айта зина тепасидаги эшикдан чиқади.)
П а р н а к — (Хилмини саҳанингўртасига туртибчиқарарэкан.) Сенга нима бўлди, Хилми афанди? Нимадан қўрдинг ҳеч нарса бўлгани йўқ.
X и л м и — Нечук ҳеч нарса бўлмасин, ўғлим? Сен ўзинг кўрмадингми? Ўзинг эшитмадингми?
ЖАҲОН АДАБИЁТИ
69
П а р н а к — Қани, кўрайлик-чи, бу ёғи нима бўларкин.
X и л м и - Мен қаердалигимни, ким эканимни билмай қолдим. Пар- нак, мен ақддан озиб қолдим, шекилли. Бу ердан чиқиб кетишимга ёрдам бер... Тош устида ётиб қолсам ҳам майли, — нима бўлгандаҳам юлдузлар кўзимга кўриниб турса бас. Оллоҳ, оллоҳ, ўзинг мадад бер. Бу ерга авлиё-ю анбиёлар ташриф буюрганга ўхшайди.
П а р н а к — Қанақа азиз-авлиёлар, тенгак? Бу ерда аллақандай бир иш бошланяпти. Қанақа иш эканига менинг ҳам ақлим етмаяпти. Икковимиз ҳам гумдон бўлганимиз маъқулга ўхшаяпти. Бу ерда кўрганларимдан кўнглим ай- ниб кетяптИ.
Улар дераза ёнига келишади. Бирдан эшик қўнғироғи жиринглайди. П а р н а к билан
X и л м и яна парда ортига беркинишади. Ш а р и ф киради. Бошидан қалпоғини
олади, соқолини юлиб олади, устидаги жуббани ечади, ҳаммасини ҳозиргина ўзи чиқиб
келган хонага улоқгиради. Сўнг у “Ким у?” деган сўзлар билан зинага чиқади.