Ращим щасанов

Л
Лавкас-рангтасвир ишлаш учун тайёрланган қоришма. У мато, картон каби материалларни устки қисмини махсус суюқ қоришма билан ёпиб чиқиш орқали тайёрланади.
Лессировка-рангтасвирга хос бўлиб, тайёр ишни устини пардозлаш, сайқаллаштириш маъносини англатади. Бунда қуриган тасвир устидан ёрқин ёки ёқимли бўёқ берилади.
Линогравюра-гравюранинг бир тури бўлиб, унда тасвир линолеум парчаси устида ҳосил қилинади. Сўнгра ундан қоғозга расм кўчирилади. Бу тасвир технологиясида график асар кўп нусхада тайёрланиши мумкин.
Лоларўй-ранг номи, лола гулининг рангига ўхшаш ранг.
Ложувард-ранг номи, энг тўқ зангори ранг.


М
Манзара-тасвирий санъатнинг жанрларидан бири. Унда табиат, шунингдек шаҳар кўриншлари тасвирланади.
Маиший (турмуш) жанр–деб кишиларнинг кундалик ҳаёти, турмуши, меҳнатини акс этдирувчи тасвирий санъат жанрига айтилади.
Манера–тасвирий санъатда рассом ёки хайкалтарошнинг иш услуби.
Малларанг-ранг номи, лимон мевасининг рангига ўхшаш ранг.
Марина жанри-деб денгиз, дарё кўринишларини ва у ердаги воқеа ва ходисаларни тасвирловчи асарларга айтилади.
Мастехин–юнонча сўз бўлиб, ундан кўпинча ранг тасвирчи рассомлар фойдаланадилар. У андава ўхшаш шаклда ясалади ва сувратда нотўғри қўйилган, политрадаги кераксиз мойбўёқларни сидириб ташлашда ишлатилади.
Маҳобатли рангтасвир–тасвирланувчиларнинг хақиқий ўлчовидан катта қилиб ишланган суврат. Улар кўпроқ деворий рангтасвирда кўп қўлланади.
Маҳобатли ҳайкал–тасвирланувчи одам ёки хайвонларни ўз ўлчовларидан катта қилиб ишланган хайкали.
Мальберт-рассомнинг суврат яратишда ишлатадиган иш асбоби. (дастгоҳ).
Меценат–санъат ҳомийси.
Мойбўёқ-рангтасвирда ишлатиладиган асосий материал (буёқ) бўлиб, у махсус қоришма мой ёрдамида эритиб ишлатилади.
Модернизм–“Модерн” сўзи энг зўр замонавий деган маъносини англатади ва у ХIХ асрнинг иккинчи ярми ва ХХ асрнинг биринчи ярми оралиғида Европа ҳамда АқШ санъати ва адабиётида шаклланган. У академизм, классицизм, реализмни инкор этувчи оқим. Бу оқим вакиллари мумтоз санъатнинг бадиий анъаналаридан воз кечиш, асарларда рассомлар ўзларининг шахсий кечинма ва таасуротларини устун қўйиш лозимлигини асослашга ҳаракат қилдилар. Уларнинг ижодида реал образлар шаклини ўзгартириш, хаттоки йўқотиш, уларни ўрнини турли шакл ва ранглар билан алмаштиришдек кўринишлар ўз аксини топган.