Раќим соли бођдонли

«Сирдарё» газетаси, 1965 25 ноябрь.


ҚАРШИЛАБ ОЛТМИШ БАҲОР...
Укам Абдураҳмонга
Қаршилаб олтмиш баҳор
Етмиш томон солдинг йўл.
Пушаймонлик йўқ зинҳор,
Қўллагувчи Ҳақдан қўл.

Не-не мансаб кўрмадинг –

Ўзлигингда туролдинг.
Хўп синадинг омадинг –
Элга дардкаш бўлолдинг.

Мана, дўстлар жамул жам,

Қутлар қутлуғ ёшингни.
Оға-қариндош ҳамдам –
Силар меҳр бошингни.

Етмишга етгин майли,

Саксондан сакраб ўтгин.
Тўқсонда қил тўй сайли,
Юзни юзлашиб кутгин.

Ота-онам фарзанди –

Тўрт ўғил, беш қиз эдик.
Барча эди дилбанди,
Қолдик иккимиз ўксик.

Ўтган руҳин этиб шод,

Ташлайлик бирга қадам.
Дил уйи бўлсин обод,
Бахтимга бўл соғ укам.
2006-06-22


ЁШИ УЛУҒЛИККА НИМА ҲАМ ЕТСИН

Ёши улуғ инсон уйнинг файзидир,

Ёши улуғликка нима ҳам етсин.
Олтмиш ёшдан ошса, ким у, қайсидир,
Барча ҳам улуғлик қадрига етсин.

Меҳнат самарасин кўринг олтмишда,

Маслаҳат олмоққа ҳар ким шошади.
Ишчан – йўлчи юлдуз бўлар ҳар ишда,
Дангаса бўлса ким, ишдан қочади.

Юксак толе ҳам бахт: фарзанд, набира,

Олтмишдан ошдингиз, ҳурмат жойида.
Армон бўлмас энди, ўрин йўқ сира –
Нафақахўр сиз ҳам, бу бир қоида.

Бу кунга етмоқнинг ўзи бир шараф,

Оллоҳ қўлласа ким, етар муродга.
Боғдонли роз айтди, маъқул эътироф,
Чанқоқлик сўнмасин жўшқин ҳаётга.
2007-01-06


МАНГУЛИК НИШОНАСИ
(Набира тўйи муносабати билан)

Ким ҳам қилмас ҳавас бу кунда сизга,

Набира тўйининг файзи бир олам.
Боғда булбулларнинг хониши ўзга,
Набира туғилди, яшарди олам.

Бугун суннат тўйи: буви ҳам бува –

Юзида табассум, шодлик барқ урди.
Умр давомчиси бўлди набира,
Асрий боқийликнинг гаштини сурди.

Олқиш-айтимлардан боши осмонда

Нуроний чеҳралар, сахий дастурхон.
Кўп эмас, қўйганди борин, имкон-да,
Мезбонлик ҳурмати – улашгудек жон.

Халқим таомили аза ҳам, тўй ҳам,

Оғаин-қариндош ҳамдам – ҳамнафас.
Хонадон чарағон – дўсту ёрлар жам,
Барча-барчасида набира ҳавас.

Толе кулиб боқди, тўйлар муборак,

Авлод авлодларга уланди, бир бахт.
Кўнгилларга ёқди, тўйлар муборак,
Набира бор, демак, мангулик дарахт.