Qozoqboy yoldoshev, valijon qodirov, jalolbek yoldoshbekov

Hamlet: Ha, Daniya - zindon.
Rozеnkrans: Unda butun dunyo - zindon.
Hamlet: Balli, ko'plab qamoqxonalari, shohlari bo'lgan g'aroyib bir zindon, lekin eng quling o‘rgilsini - shu Daniya. Rozenkrans: Biz bundoq deb o‘ylamaymiz, shahzodam.
Hamlet: Unda sizlarga zindon emas, zero, narsalar o‘z-o‘zicha- mas, bizning nazarimizcha, yaxshi yoki yomon bo'ladi. Menga u - zindon.
Rozenkrans: Demak, uni zindonga aylantirgan narsa sizning shon-shuhratga bo'lgan tashnaligingiz. Sizning talablaringizga u torlik qiladi.
Hamlet: Yo Tangrim! Meni pista po‘chog‘iga joylang, o‘shanda ham o‘zimni sarvari koinot deb his qilaman. Faqat bu bosiriq xayollardan xalos qiling meni. ...Xo‘sh, insof bilan ayting-chi, nechun Elsinordasiz?
Rozenkrans: Sizga mehmonmiz, shahzodam, bo‘lak gap yo‘q. Hamlet: Shunday faqir, shunday haqirmanki, rahmat aytishga
ham ojizman. Ammo minnatdorman. Lekin ana shu min- natdorlik ham sizga hayf. Xo'sh, chaqirib olishdimi?
Yoki bu o'zingizdan chiqqan tashabbusmi? O'z ixtiyoringiz bilan keldingizmi? A? Marhamat qilib, rostini ayting. Xo'sh? Qani?