Qozoqboy yoldoshev, valijon qodirov, jalolbek yoldoshbekov

Olimjon: — (Toqati toq bo‘lib) E, bilganingizni qilmaysizmi! (Turib) Men idoraga borib kelaman. (Chiqib ketadi.)
(Qo‘chqor Olimjonni ruxsat berdi deb bilib, o‘zida yo‘q xursand. Sekin Alomatning orqasiga o‘tib, ehtiyotkorlik bilan tugmachani bosa- di. Alomat jonlanadi.)
Qo‘chqor: — Zerikmay o‘tiribsizmi, Alomatxon?
Alomat:_—_(Hech_gap_bo‘lmaganday)_Rahmat.__Qo‘chqor'>Alomat: — (Hech gap bo‘lmaganday) Rahmat.
Qo‘chqor: — Endi-i, Alomatxon, mana ro‘zg‘orning og‘ir-yengili ikkovimizning bo‘ynimizda. Yaxshisini oshirib, yomonini yashirib, de- gandey, tebrataveramiz. Birpas turib, mulla Suvonni chaqirib chiqa- man, nikoh o‘qib qo‘yadi. Maylimi?
Alomat: — Nima o‘qitsangiz o‘qitavering, ixtiyoringiz.
To‘rtinchi sahna
(O‘sha hovli. Oradan ikki kun o‘tgan. Alomat karavotda o‘tiripti. Qo‘chqor tog‘orada bug‘i chiqib turgan qaynoq suv olib kelib, uning qarshisiga qo‘yadi. Alomatning qo‘llarini kaft- lari orasiga olib birpas tikilib o‘rnidan turib, ayvon shiftidan qi­zil mikrosxemani olib keladi, o‘rnatadi. Alomat xuddi uyqudan turgandek ajablanib atrofni kuzatadi. So‘ng Qo‘chqorga bosh- dan-oyoq razm soladi.)
Alomat: — Nima qilyapsiz, Qo‘chqor aka?