Qonun ijodkorligi bosqichlarini muhokama qilish orqali vaziyatga huquqiy baho bering

xususiyatlar 
bilan tavsiflanadi: birinchidan, mazkur 
faoliyat natijasida har qanday yozma manbalarning emas, balki huquq normalarining mazmun va mohiyati 
sharhlanadi; ikkinchidan, huquq normalarini sharhlash huquqiy tartibga solishning zaruriy sharti sifatida 
maydonga chiqadi; uchinchidan, qonunda belgilangan hollarda mazkur faoliyat vakolatli davlat organlari 
tomonidan amalga oshiriladi; to‘rtinchidan, sharhlash natijalariga majburiylik tusi beriladigan bo‘lsa, maxsus 
huquqiy (sharhlash) hujjatlar bilan mustahkamlab qo‘yiladi. 
Huquqning ma’nosini aniqlash va tushunish, ya’ni shaxsning huquq normasini anglash va o‘rganish 
jarayonidir. Bunda shaxs huquq haqidagi dastlabki tasavvurga ega bo‘ladi, u haqidagi mavjud ma’lumotlarni 
o‘zlashtiradi. Huquq normasining mazmunini tushuntirib berish – vakolatli davlat organlari, mansabdor 
shaxslar va fuqarolarning normativ-huquqiy hujjatlarda mujassamlangan davlat irodasini huquqiy 
munosabatlarning boshqa ishtirokchilariga bayon etish va tushuntirishga qaratilgan maxsus faoliyatidir. 
«Sharhlash – tushuntirish» faoliyati sharhlovchi shaxs «o‘zi uchun» huquq mazmunini aniqlab olganidan 
so‘nggina amalga oshirilishi mumkin. Tushuntirish, birinchidan izohlashning aqliy jarayoni sifatida, 
ikkinchidan, hujjatni (qaror, yo‘riqnoma va h.k.) tahlil etish ko‘rinishida namoyon bo‘ladi. Tushuntirishning 
maqsadi – sharhlanayotgan normalarning mazmunini yoritish, huquq talablarini aniqlantirish yo‘li bilan 
ularning mazmunini og‘zaki yoki yozma talqin etishdan iborat. 

---

Shunday qilib, huquq normalarini sharhlash deganda, davlat organlari, mansabdor shaxslar, jamoat 
tashkilotlari va alohida fuqarolarning huquq normalari mazmunini aniqlashga, ularda ifodalangan davlat 
hokimiyati irodasi mazmunini tushuntirib berishga qaratilgan maxsus faoliyati tushuniladi. Ayni vaqtda, – bu 
mushohada, tafakkur qilish jarayonidir.