«pedagogika» kafedrasi fani bo’yicha O’quv-uslubiy majmua tuzuvchilar

XVII асрдан XIX асрнинг ярмигача тарбия,
мактаб ва педагогик фикрлар
XVII-XVIII аср ва XIX асрнинг биринчи ярмида Бухоро, Қўқон ва Хива хонликларида илм-фаннинг тараққий этиши. Хонликлар ҳудудларида масжид-мадрасалар тизимининг барпо этилиши.
Мадрасаларда ўрганилган асосий манбалар (“Қуръон”, “Тафсир”, “Одоб ас-солиҳин”, “Сабот ул-ожизин”, “Кимёи саодат”, “Ҳадис”, “Шамойил ул-наби”, “Ҳикмат ул-айн”). Қизлар мактабларининг фаолияти.
Жаҳон Отин Увайсийнинг қизлар мактабидаги фаолияти. Муҳаммад Содиқ Қошғарийнинг “Одоб ас-солиҳин” асари – юксак маънавий-ахлоқий сифатларни ёритувчи манба. Унсурул-Маолий Кайковуснинг “Қобуснома”, Муслиҳиддин Саъдийнинг “Гулистон” каби маърифий асарларининг туркий тилга таржима қилиниши.
XIX асрнинг иккинчи ярми ва XX аср бошларида
тарбия ва педагогик фикрлар
Туркистон ўлкасида фаолият юритган таълим муассасаларининг анъанавий тизими. Чоризм мактаб сиёсатининг Туркистон ўлкасида ёйилиши. Чор Россиясининг мусулмон мактабларига бўлган салбий муносабати.
Туркистон ўлкасида маърифий-педагогик фикрларнинг шаклланиши. Ҳамза Ҳакимзода, Абдуқодир Шакурий, Абдулла Авлоний, Маҳмудхўжа Беҳбудий ва бошқаларнинг педагогик ғоялар ҳамда мактаблар фаолиятини ривожлантиришдаги хизматлари.
Туркистонда жадидчилик ҳаракатининг ёйилиши. Янги усул мактабларининг пайдо бўлиши. Исмоилбек Гаспирали фаолияти. Мунаввар Қори, Абдулла Авлоний, Абдуқодир Шакурий, Маҳмудхўжа Беҳбудийларнинг янги усул мактабларини ташкил этишдаги иштироклари. Саидрасул Саидазизовнинг “Устоди аввал” дарслиги.
Абдулла Авлонийнинг “Туркий Гулистон ёхуд ахлоқ” асарида тарбия тизимининг ёритилиши. Ҳамза Ҳакимзода, Абдурауф Фитратларнинг миллий педагогик мерослари.


1917-1990 йилларда Ўзбекистонда таълим
тизими ва Педагогика фани ривожи
1917 йилдан миллий мустақиллик эълон қилингунга қадар бўлган даврда Ўзбекистон Республикаси таълим тизими ва педагогика фани ривожининг ўзига хослиги.
Таълим мазмуни. Ўқув дарсликлари ва қўлланмаларининг яратилиши. Таълим-тарбия жараёнининг мустабид тузум мақсадига мувофиқ ташкил этилиши ва унинг салбий оқибатлари.
Ўзбек маърифатпарварлари – Абдуқодир Шакурий, Маҳмудхўжа Беҳбудий, Абдулла Авлоний, Ҳамза Ҳакимзода, Абдурауф Фитрат ва бошқалар илмий-педагогик меросининг ўрганилиши.