63
so‗nggi 15-18 yil ichida men frankofilga aylandim. Frantsiya-G‗arbiy Germaniya
do‗stligi ustuvorligiga rioya qilish kerakligini ta‘kidlagan.
XX asrning oltmishinchi yillarida Frantsiya-G‗arbiy Germaniya siyosiy,
iqtisodiy, moliyaviy ittifoqi XX asr oxirida birlashgan
Yevropaning yadrosi
yaratilishining boshlanishi bo‗lib, u asosiy ko‗rsatkichlari bo‗yicha AQShdan
ancha ustun keldi. Ushbu jarayon Yevropa geosiyosiy fikrining shakllanishiga
katta ta'sir ko‗rsatdi.
1960-yillarda Yevropaning geosiyosiy olimlari Amerikaning ilmiy
loyihalarida ko‗proq ishtirok etishdi. Buning bir nechta sabablari bor edi. Ulardan
eng muhimi, urushgacha bo‗lgan geosiyosiy maktablar bilan aloqalarning
uzilishidir. Yevropadagi olimlar anglo-sakson yondashuvi normalarini qabul
qilishga
majbur
bo‗lishdi.
Qo‗shma
Shtatlarda
bu
olimlar
ma'lum
konseptsiyalarning asosiy ishlab chiquvchilari sifatida emas, balki texnik
ekspertlar, amaliy geosiyosiy tadqiqotlarning ijrochilari sifatida qarashgan. Asta-
sekin yevropa geosiyosati ishi mustaqil maktablarga aylandi - "mintaqaviy
geosiyosat" ga (masalan, Frantsiyada Iv Lakoste rahbarlik qilgan oqim) o‗tildi.
Mintaqaviy geosiyosat
konseptsiyasining mualliflari, ushbu fanning
asoschilaridan farqli o‗laroq, Ratsel, Chellen, Makinder, Mexen yoki Xaushofer
geosiyosatning asosiy qonuni - global dualizmga (quruqlik va dengiz o‗rtasidagi
kurash) juda oz ahamiyat berishgan va foydalanganlar. Davlatlararo, millatlararo
nizolarni, demografik jarayonlarni va hattoki siyosiy saylovlarni o‗rganish, tahlil
qilish, tavsiflashning geosiyosiy usullarini o‗zlashtirdilar.
XX asrning ikkinchi yarmida ishlab chiqarish kuchlari behad o‗sdi. Ilmiy
texnikaviy inqilob inson hayotining hamma tomonlariga ulkan ta`sir
etuvchi
beqiyos kashfiyotlarga olib keldi. Transport vositalari va aloqa vositalarining
rivojlanishi barcha xalqlarni yagona umuminsoniy hamjamiyatga birlashtirdi.
Jahon hamjamiyati, jahon jamoatchilik fikri kabi tushunchalar odatiy jumlaga
aylandi va dunyoning bo‗linmasligi, insoniyat birligi va uning xavfsizligi kabi
tushunchalar keng tarqaldi.
Yangi davrdagi tub o‗zgarishlar globallashuv jarayonining kuchli rivojlanishi
bilan bog‗liqki, uning asosiy belgilari ikki jahon urushlari orasida namoyon bo‗la
boshladi. Ikkinchi jahon urushidan so‗ng globallashuv jarayonini jahon
ahamiyatiga ega ikki muhim omil – Birlashgan Millatlar Tashkilotining tashkil
etilishi va mustamlaka imperiyalarning inqirozi ta‗minladi. BMT va uning
ixtisoslashgan
tashkilotlari iqtisodiyot, madaniyat va ijtimoiy siyosat sohasida
jahon
miqyosida
hamkorlikni
kengaytirdi
va
chuqurlashtirdi.
Mustamlakachilikning bartaraf etilishi jahon bozori doiralarini kengaytirdi va
xalqlar hamda qit‗alar o‗rtasidagi hamkorlik uchun ulkan imkoniyatlar ochdi.
64
Globallashuv jahon xo‗jalik aloqalarini baynalmillashtirish sharoitlarida
ishlab chiqarish kuchlarini rivojlantirish, butun insoniyatning madaniy va ijtimoiy
darajasini ko‗tarishda namoyon bo‗ldi. Bu jarayon davlatlararo va davlatlar ustidan
turuvchi birlashma hamda muassasalarni yaratish, xalqaro mehnat taqsimotini
chuqurlashtirish, ishlab chiqarish va ilmiy kooperatsiyani rivojlantirish bilan
bog‗liq keladi. Globallashuvning o‗ziga xos belgisi transmilliy korporatsiyalaming
(TMK) tezkor o‗sishida ko‗rinadi, ular butun jahon iqtisodiyotini o‗z ta‗sir
doirasiga olgan. Biroq globallashuv jarayoni ziddiyatli holda rivojlanmoqda,
jamiyatning eski ijtimoiy - iqtisodiy modelining og‗riqli
buzilishlariga
uchramoqda, ko‗pgina mamlakatlarda o‗tkir ijtimoiy mojarolarga olib kelmoqda.
Globallashuv faqat eng ko‗p foyda olishga intiluvchi xalqaro kapital bilan o‗z
lagerlarida xo‗jalik hayoti, ijtimoiy - huquqiy va siyosiy tizimni tartibga soluvchi
davlatning milliy manfaatlari o‗rtasida mojaroga olib keldi. TMK ning rivojlanishi
mustaqil suveren davlatlarning barpo bo‗lishida o‗z aksini topgan boshqa
ob‗yektiv jahon jarayonining faollashuviga ohb keldi. BMT tashkil topgan 1945-
yilda unga 51 davlat a`zo edi, hozir ular safi 190 dan ziyod. Bu davlatlar
globallashuvning salbiy ta`siriga qarshi turishga intiladi va o‗z milliy manfaatlarini
himoya qiladi. Ular o‗z iqtisodiy va ijtimoiy rivojlanishi yo`lida qulay sharoitlar
yaratish yo`lini izlaydi va xo‗jalik hamda siyosiy mo‗ljal bo‗yicha mintaqaviy
birlashmalarni yaratadi. Shu munosabat bilan mintaqaviy integrasiya jarayoni
shakllanadi, bunda davlat guruhlari o‗z an`analari, manfaatlari va geopolitik
sharoitlariga muvofiq holda o‗z rivojlanish yo`lini qaror toptirishga intiladi.
Shunday qilib,
globallashuv, integratsiya va milliy suverenitet hozirgi zamonning
yagona jahon jarayonidagi tarkibiy qismlaridir.
1945 - yil 6 chi va 9 - avgustda AQSH harbiy - havo kuchlari
bombardimonchilari Xirosima va Nagasaki shaharlariga atom bombasi tashladi.
Bu, bemisl qudratli yangi ommaviy qirg‗in quroli edi. Xirosimada 90 ming,
Nagasakida esa 75 ming tinch aholi halok bo‗ldi. Ikkala shahar to‗liq vayron etildi,
yuz minglab kishilar radioaktiv nurlanishga duchor bo‗ldi, nurlanish kasalligi
ularni sekin va azobli o‗limga olib keldi. Bu, AQShning urushdan so‗nggi dunyoga
yakkahokimlikka da‗vosi edi. Mazkur voqea «sovuq urush» boshlanishiga turtki
bo‗ldi.
Rasman «sovuq urush»ning boshlanishi 1946 - yil 5 - martda sobiq Buyuk
Britaniya bosh vaziri U.Cherchillning Fultondagi amerika universitetida so‗zlagan
nutqida e‗lon qilindi. U.Cherchill «sharqiy kommunizm» bilan kurash uchun ingliz
- amerika harbiy inttifoqini tashkil etishga chaqirdi. U urushdan so‗ng totalitarizm
ta‗siriga tushib qolgan Sharqiy Yevropani erkin demokratik G‗arbdan ajratib
turuvchi «temir parda» haqida so‗zladi. Natsizmga qarshi birlashgan Yevropa endi
SSSRning o‗ziga qarshi birlashdi. «Sovuq urush» - Sharq va G‗arb mamlakatlariga