30
usullarni tahlil qilishga e‘tibor berishdi. Bu asosan davlatlarga geosiyosiy kodlarini
shakllantirishda yordam berdi; uchinchidan, ular siyosiy voqealarning ma‘nosini
tushuntirishga fazoviy yondashuvni yaratish tashabbuskori bo‗lib, ―makon‖, ―katta
bo‗shliq‖ kabi asosiy kategoriyalarni yaratdilar; to‗rtinchidan, Makinderdan
boshlab deyarli barcha mualliflar global miqyosdagi
geosiyosiy ssenariylarni
taqdim etishdi.
Geosiyosatni fan sifatida shakllanishida klassik qarashlar katta rol o‗ynagan
edi. Ammo uning ma'lum kamchiliklari ham bor, ularning aksariyati tarixiy
cheklovlar bilan izohlanadi.
Birinchidan, bu aslida geografik determinizmdan foydalanish, bu uning
geografik omil ekanligini tan olishga asoslangan geosiyosatni o‗rganishning asosiy
uslubiy tamoyili sifatida, ya'ni
hududning kattaligi, mamlakatning joylashishi,
uning tabiiy-iqlim sharoiti, dengizlar va okeanlarga yaqinligi yoki uzoqligi va
boshqa geografik parametrlar ma‘lum bir xalqning ijtimoiy-siyosiy
rivojlanishining asosiy yo‗nalishlarini, uning xarakterini,
xalqaro siyosiy
maydonda o‗zini tutishini belgilaydi. Garchi allaqachon klassik geosiyosat
doirasida bo‗lgan bo‗lsa-da, frantsuz maktabi vakillari geografik determinizmni
yengish uchun birinchi urinishlarni amalga oshirgan va u muvaffaqiyatsiz
tugamagan;
ikkinchidan, bu sayyoraviy dualizm – ―kontinental kuchlarga‖ qarshi
―dengiz kuchlari‖ yoki talassokratiyaga (dengiz orqali kuch) tellurokratiyaga
(quruqlik orqali kuch) qarshi kurashish uchun haddan tashqari berilish;
uchinchidan, geosiyosatni makonda davlat hokimiyatining
timsoli sifatida
tushunish, ular hududlarni to‗g‗ridan-to‗g‗ri harbiy yoki siyosiy nazorat qilish
istagini kuchaytirdilar va shu nuqtai nazardan, ko‗pincha ―anakonda‖ strategiyasini
ilgari surildi. Dushman hududlarini dengizdan va qirg‗oq bo‗ylab to‗sib qo‗yish,
bu asta-sekin kerak dushmanning strategik charchashiga va iqtisodiy bo‗g‗ilishiga
olib kelishi kerak edi;
to‗rtinchidan, davlat tomonidan boshqariladigan hududiy makonni uning
kuchi va qudratining asosiy omili deb hisoblab, davlatning dinamik hududiy
o‗sishga intilishi, yashash maydonini kengaytirishga intilishini zarurligini asoslab,
ba'zi klassik geosiyosat vakillari (Ratsel, Chellen, Mexen) harbiy ekspansiyani
geosiyosiy egallashning mutlaqo tabiiy usuli deb tan oldilar.
Klassiklar geosiyosatning asosiy kategoriyasini
makon deb hisoblashgan,
uni faqat o‗zlarining doimiy chegaralariga ega bo‗lgan cheklovchi hudud makoni
deb tushunganlar. Davlatning gullab-yashnashi, ularning fikriga ko‗ra, butunlay
uning hududining xususiyatlariga asoslanadi. O‗zining mavjudligi va farovonligi
uchun davlat o‗zini yashash maydoni bilan ta'minlashi va doimiy dinamik fazoviy
va hududiy o‗sishga intilishi kerak. Faqatgina muhim hududiy makongina davlatni
31
xavfsizlik, suverenitet, siyosiy hokimiyat va dunyodagi
hukmron mavqe bilan
ta'minlaydi, gullab-yashnagan davlatlarni chirigan davlatlardan ajratib turadi. Shu
munosabat bilan ular strategik va taktik usullarni ishlab chiqdilar, ular yordamida
o‗zlarining hududiy makonini kengaytirish, dunyoda ustun mavqeni ta'minlash va
boshqa mintaqalar ustidan nazoratni ta'minlash mumkin edi.
Klassik geosiyosatning asoschilari, nemis geografi F. Ratsel (1844-1904) va
Shvetsiya davlati olimi va geografi R. Chellen (1864-1922) uchun geosiyosat
davlatning makonda mujassam bo‗lgan geografik organizm sifatida ta‘limotidir.
Ular uchun davlat bir makonda rivojlanib, ―chegaralar daxlsizligi‖ tamoyilini tan
olmaydigan tirik, murakkab organizmdir. Davlat tirik mavjudot kabi tug‗iladi,
o‗sadi, o‗ladi. Bundan tashqari, davlatning rivojlanishi ob‘ektiv ravishda mamlakat
ichkarisida yetarlicha yerga ega bo‗lmagan va ular tashqi mustamlakaga shoshilgan
odamlar sonining ko‗payishi bilan bog‗liq. Odamlar tomonidan sotib olingan
―yangi makon‖ davlat tuyg‗usini yangi kuch oladigan manbadir. Har bir holatning
parchalanishi katta bo‗shliqdan voz kechganda sodir bo‗ladi. Ratselning so‗zlariga
ko‗ra, agar davlat ―haqiqiy‖ buyuk davlat bo‗lishni istasa,
uning fazoviy asosi
sifatida taxminan 5 million kvadrat metr maydonga ega bo‗lishi kerak. Agar davlat
o‗z hududiy makonini kengaytirishning qat‘iy talabiga bo‗ysunadigan tirik
organizm bo‗lsa, demak, davlatning kengayishi, shu jumladan urush F. Ratsel va
R. Chellen uchun tabiiy edi.
Do'stlaringiz bilan baham: