Tarjimon (1883 – 1917) Gazetasidagi Turkiston Materiallarining Izohli Bibliografiyasi
19
bu hodisani shunday ta’riflaydi: “Zamonaviy bilim asosida ishlab chiqarish
katta turtki oldi. Bu esa o‘z navbatida mahalliy hunarmad va ishlab
chiqaruvchilar sonini keskin qisqarishiga olib keldi.”
86
Shu sababdan ham
Gasprinskiy taraqqiyotning asosiy omillari, harakatga keltiruvchi kuchi sifatida
ta’lim va bilimni ko‘rsatadi. Buning uchun esa birinchi navbatda maktabni isloh
qilish va milliy adabiyotni shakllantirish lozim. O‘z o‘rnida ta’lim va bilim
milliy adabiyotdan ozuqa oladi, deydi Gasprinskiy.
87
Gasprinskiy umrining oxiriga qadar o‘zining asosiy tamoyili – ta’lim
islohotidan chekinmadi. Vaqti-vaqti bilan u fikrlarini qayta xalqqa yetkizishga
urindi. 1896-yilgi maqolalarida u kuchlilar orasida yashab qolish masalasini
yana ko‘tardi. Unga ko‘ra, millatning yashab qolishining birinchi qonuni – bu
boshqa millatlar bilan bir darajada harakat qilish. Busiz millat og‘riqli o‘limga
mahkum.
88
Gasprinskiyning bu kabi ta’sirli so‘zlari o‘z samarsini bera boshladi.
Rossiya musulmonlari rus va Yevropa universitetlariga o‘qishga intildi, shahar
aholisi esa bolalarini ko‘proq rus maktablariga bera boshladi.
Bu yo‘nalishda Turkiston o‘lkasi “Tarjimon” sahifalarida o‘ziga xos o‘rin
oldi. Turkistonliklar har qanday yangilikni qabul qilishda o‘ta ehtiyotkor
bo‘lganidan Gasprinskiyning o‘lkaga munosabati ham boshqacha edi.
Gazetaning birinchi sonidan e’tiboran Gasprinskiy Turkiston hayoti bilan
qiziqdi, gazeta o‘quvchilarini o‘lka tarixi, geografiyasi va olimlari bilan
tanishtirib bordi.
89
* * *
“Tarjimon”da Turkistonga oid materiallar tahlilidan o‘lka
ma’muriyatining yer, ruslar ko‘chirilishi va milliy ta’limga oid siyosati
masalalari ko‘proq boshqa mavzulardan ajralib turadi. Gasprinskiy Turkiston
rus ma’muriyatining turli sohalardagi siyosatini diqqat bilan kuzatib bordi va
oxir-oqibat bu siyosat Turkiston xalqini boshqa turkiy millatlardan ajratib
maktabi, keyinchalik Turkiston (Toshkent) o‘qituvchilar seminariyasida O‘rta Osiyo
tillari o‘qituvchisi. 1890 – 95-yillarda Sirdaryo, Farg‘ona va Samarqand viloyatlari
xalq maktablari inspektori, 1901-yildan Farg‘ona viloyati harbiy gubernatori
yordamchisi. O‘zbekcha-ruscha, ruscha-o‘zbekcha, forscha-ruscha, ruscha-forscha
lug‘atlar, o‘zbek tili grammatikasi, “Qo‘qon xonligi qisqacha tarixi” (1886, Qozon;
fransuzchaga tarjimasi – 1899, Parij) va bir qator boshqa tarixiy asarlar muallifi.
1907-yili 2-Davlat Dumasiga deputat qilib saylangan (Sirdaryo viloyatidan). Sotsial-
demokrat hamda utopik sotsializm g‘oyalarini targ‘ib qilgan.
86
Sbornik materialov po musul’manstvu. T. 1. Pod redakciej V. Jarovogo-Ravskogo. –
SPb., 1899, – S. 33.
87
Ismoil.
Tijorat va maishat muharabasi // Tarjimon, 1886,
№
12.
88
Muqabalai bil-misl // Tarjimon, 1896,
№
43.
89
Türkistan ülamas
ı
. – Bog‘chasaroy: Tarjimon nashriyat
ı
, 1900;
Do'stlaringiz bilan baham: