Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

еб юборавераман. 
Уш андаям ҳеч нарса цилмайди.
— Келдингми, ўғлнм, — деди бобожоним.
— Келдпм, — дедим.
— Нонушта цилиб олдингми?
— 1\илдим, нега мени уйғотмадингиз?
— Уггцуга бир тўйиб олгин деднм-да.
— Анув куни ўзингиз, ўғлим, энди боцца чикиб бир- 
га ишлаймиз, гаплашиб, гаплашиб ишлаймиз, девдингиз.
— Ҳ а , айтувдим, энди гаплашиб ишлаймиз.
— Гапиринг бўлмаса.
Бобом ўзи гапирншни 
билмайди-да, ҳозир ҳам гап 
тополмай ток цайчи билан цийт-қийт этказиб новдалар- 
нн кеса берди. Воп, новдаларни 
кесиб ташласа, 
узгум 
цаерда пишади, тўғрими? 
Ш у ҳақда сўрагандим, сен 
токпиллаларпп теравер, йўғонини бир бошца, ингичка- 
«ини бир бошца цилиб тер, мен тушунтирнб 
берамав, 
деди.
— Термасам-чи? — деб сўрадим.
115
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

— Унда мен ҳам айтмайман. Билолмай 
қийналиб 
юрасан.
— Айтмасангиз мен ҳам ўйнагани кетиб ҳоламан. 
Сиз ҳам зерикиб ўтирасиз.
— Оббо ўғлим-ей, ҳулоҳ сол бўлмаса, 
ооч. ўсгандаг 
тирноқ ўсганда ортиҳчаси ҳирҳиб ташланади, шундайми? 
Ток ҳам ш унаҳа, ўглим. Мана қарагин, мана бу новда- 
лар оҳариброқ, нимжонгина бўп турибди. 
Ёзда офтоб 
яхши тегмагани сабаб пишмай ҳолган. Мана бу сап-са- 
риқ, баҳувват новдалар етилиб 
пишган. Ҳам офтобга, 
ҳам онасининг ширасига тўйган. Хом новдаларни кесиб 
ташламасак, зангдан оҳиб келаётган шираларни 
ичиб 
ҳўядию, лекин барибир узум бермай тураверади.
— Аразлайдими? — деб сўрадим.