166
моделларни тақдим этди. Унинг ватандоши Кэтрин Ҳэмнет фақат экологик
жиҳатдан хавфсиз матолар билан ишлашни бошлади.
90-йилларнинг охири 2000-йилларнинг боши одамлар ўзларининг
хавфсизлиги ғамини ўйлайдиган бўлиб қолишган даврлар эди. Моделчилар
буни тез илғаб олдилар. “Supegra” итальян фирмаси ўқ ўтмайдиган кийим
либосни таклиф этишди. Бу либос хатто тезоб ёмғири ва
ультрабинафша
нурларидан ҳам сақларди ва унга ниқоб кўринишидаги нафас олиш
мосламаси ватунги кўзойнаклар аксессуар қилиб тўлдирилган эди.
Француз
дизайнери Люси Орта 1992 йилда “ажалдан сақловчи кийимлар”
жамламасини тақдим этди – бу либосларни зарур келганда чодир ва қопчиқ
кўрпаларга айлантириши мумкин эди.
90-йиллардан либосда табиий мўйнадан фойдаланишга қарши
курашувчи “яшил”лар ҳаракати авж олди. Табиат муҳофазакорлари мўйндан
шуба кийган аёлларга помидорлар отиб, устларидан моўбўёқ тўкар эдилар.
Манекен қизлар ва кино юлдузлари “табиий мўйна кийганидан яланғоч
юрганимиз яхши”,– деган даврлар бўлгани учун, изайнерлар асосан
синтетик мўйна билан ишлай бошладилар. Шундай кайфиятлар бўлгани
учун Мосчино энг биринчи бўлиб 1989 йилдаёқ бахмал айиқчалардан
тикилган шубани тақдим этди.
Ўн
йилликнинг охирига келиб, “яшил”лар сал ҳовурдан тушишди,
чунки экологлар синтетик буюмлардан фойдаланиш табиат учун табиий
буюмлардан
оқилона
фойдаланишдан
кўра
хавфлироқ
эканини
исботладилар. Кўргазмаларда яна табиий мўйна буюмлар намойиш қилина
бошлади.
Янги шакл ва ашёлар
. Технологиялар тараққиёти
кибермода
нинг
туғилишига
олиб келди, у қисман келажак ҳақидаги “Телба Макс” (1979,
1981, 1985 йиллар) сингари фантастик фильмлар ва панк услубидан вужудга
келди. Бу услуб ўта замонавий ашёлардан ва спортча, ҳарбийча ва
коржомача либосларнинг кўплаб деталлардан фойдаланар эди. Булар:
камарлар, босма
тугмалар, чўнтаклар, қулай илгаклар, “молния” тасмалари
167
ҳамда ечилиб-тақиладиган капюшон, енглар ва астарлар эди.
Эркак ва
аёлларниинг кийими бир-биридан фақат ўлчамлари билан фарқланарди.
“Levi’s” ва “Phillips” фирмалари дизайнерлари 2000 йилда бирлашиб
“Industrial Clothing Division” (қисқартирилганда “icd+”) номли трансформер,
яъни шаклини ўзгартирувчи либосни таклиф этишди. Бу
компьютер ва
телефлн уланган нимча ва куртка холатгача шаклни ўзгартирувчи плашчлар
эди.
Кўплаб компаниялар (“Stone island”, “C.P. Company” ва ҳ.к.) ва
дизайнерлар янги аъло технологияли ашёлар билан ишламоқдалар. Бу
материаллар хатто табиий толали матоларда бўлмаган ноёб фазилатларга
эга. Масалан, “виафил” матоси ҳароратни
сезади ва уни мослаштиради,
ультрабинафша нурларини ўтказмайди ва ҳатто сирти кирланмайди. Боз
устига унинг табиатда бутунлай чириб кетиши билан ҳам муҳим. Айнан шу
даврда кийим сув ўтказмайдиган ва ўта енгил “кевлар”дан, янгича ишлов
берилган матолар, масалан, мумланган пахта ёки ипак қўшилган нейлондан
қилинган ноёб ва кўримли либослар яратилади.
Do'stlaringiz bilan baham: