O'yinlar nazariyasining zamonaviy matematika va iqtisodiyotda tutgan o'rni

Ta'rif 2.1.
Ushbu 
𝛤
=
〈
𝐼
, 
, 
𝑢
〉 
uchlik normal shakldagi o'yin deyiladi. 
𝛤
o'yinda har bir 
𝑖
o'yinchi 
strategiyalar to'plamidan bitta strategiyani 
tanlaydi. Har bir o'yinchining yutug‟i (daromadi) o‟zlari tanlagan strategiyalar, 
shuningdek, boshqa o'yinchilar tomonidan tanlangan strategiyalarga ham bog'liq. 
Shunday qilib, o'yinchilarning butun o'zaro munosabati o'rganilayotgan ziddiyat 
(konflikt) haqidagi barcha ma'lumotlarni o'z ichiga oluvchi matematik ob'ekt - 
normal shakldagi o'yin shaklida ifodalanadi. Bizning vazifamiz o'yinchilarning 
strategiyalar to'plamiga va 
𝑢
(
⋅
)
foyda 
funktsiyalariga qarab
qanday strategiyalarni 
tanlashini tushunishdir
. 
Aslini olganda, nazariy-o'yin muammosini hal qilish har bir o'yinchi uchun 
maqbul bo'lgan (optimal) strategiyalarni ko'rsatishni anglatadi. Shu bilan birga, 
qaror qabul qilishning eng oddiy modellari (faqat bitta maqsad funktsiyasi mavjud 
bo'lgan va uning yechimi uning maksimumini topishdan iborat optimallashtirish 
modellari) dan farqli o'laroq - o'yin masalalarida “bir vaqtning o'zida” bir nechta 
maqsad funktsiyalari maksimallashtiriladi. Shuning uchun bu yerda bir nechta 
optimallik mezonlari bo'lishi mumkin - yechim sifatida "Kompromis" variantlar 
(masalan, Nesh muvozanati) va “bir vaqtning o'zida hamma uchun eng yaxshi” 
(masalan, Pareto-samarali natijalar, hukmron(dominant)lik muvozanati) qaralishi 
mumkin.
2.3. Yechim tushunchalari: hukmronlik, eng yaxshi kafolatlangan natija, 
Nesh muvozanati, Pareto-optimallik, koalitsion barqarorlik. 
Boshqa ko'plab nazariyalarda bo'lgani kabi, o'yinlar nazariyasida, ikkita: 
me'yoriy (normativ)
va 
tavsiflovchi (deskriptiv)
yondashuvlarni alohida ajratib 
ko'rsatish mumkin.