Ўсимликлар морфологияси ва

дан катга бўлиб кетади. Бундай шохланишга 
с о х т а д и х о
том и к ш охл ан и ш
деб аталади. Бундай шаклдаги шохла
нишни сиренда ва қўшалоқ шохчали тўпгулларда кўрии
мумкин. Масалан, чиннигулдошларнинг кўпчилик вакил
лари ҳам бунга мисол бўла олади. Дихотомик ва ён шох
ланишнинг оралиқ шаклига 
а н и зо т а м и я
(юнон. а н — ак
синча; и з о — бир хил) деб аталади. Бундай шохлании
вақгида дихотомик шаклдаги шохчанинг бири ўсишин)
давом эттиради, иккинчиси эса ўсишдан тўхтайди ва ё]
шохчага айланади.
Юксак ўсимликларнинг эволюциясида ён шохланиш
нинг ривожланишидан 
м о н о п о д и а л
(лот. м о н о с — битта
п о д о с — ўқ новда, тармоқ) ва 
с и м п о д и а л
(юнон. с и м -
биргалиқда, ёнма-ён) шохланиш ривожланган.
3.
М о н о п о д и а л ш охл ан и ш . 
Бундай шохланишда ўсим
ликнинг асоси (тана) ўсишни тўхтатмайди ва ўсиш нуқта
сидан пастроқда, юқорига кўтарилувчи ён шохлар ҳоси.
қилади. Ён томондан ўсиб чиққан шохлар ҳам худди ш;
усулда ўсади ва шохланади. Бундай шохланишни барпп
йўсинларда, қирқбўғимларда, қарағайда, елда ва талайги
на баргли дарахт (дуб, шумтол, тоғгерак, заранг ва бош
қа)ларда кўриш мумкин.
Бир йиллик ва кўп йиллик ўтчил ўсимликларда шохла
нишнинг учида-бош ўқида гул ёки туп гуллар ҳосил бўла
ди ва пировардида ўсишдан тўхтайди. Масалан, кўкнор]
(10-расм). Бу ўсимлик уруғдан кўкариб чиққандан сўн
ўсиб, битта моноподиал шохча (новда)га айланади ва ўсу:
даврининг охирида гул ҳосил қилади. Моноподиал шохч
пастроғида бир ёки бир неча ён шохчалар ривожланиб
улар ҳам ўз навбатида гул ҳосил қилади.