R sayfullaye V a, B. M e n g L iy e V, G. Bo q iyeva, M. Q u r b o n o V a, Z. Y u n u s o V a, m a b u z a L o V a h o z I r g I

budun — «sir xalqi», «sir qavmi» ma’nosida Kultagin yodgorligida
(7 32-yil) 
keng qo'llaailadi. Demak, Buxoro shahridan 5 km
sharqda joylashgan va Buxoro amirlarining istirohatgohlaridan biri
bo'lgan Shirbudun qishlog'i nomi tarkibida saqlangan 
[budun] so‘zi
b u toponim ning shu so'z qo'llanilgan davrga (ya’ni X—XI asrlarga)
m ansubligidan, shu vaqtlarda Buxoroning qoq markazida butun
b o sh li b ir maskanda turkiy xalqlarga mansub shir (sir, chir) qavmi
m uqim bo'lganligidan dalolat beradi. Chunki ko'p hollarda qishloq
s h u qishloqda yashagan aholi — urug‘ (qavm, elat) nomi bilan
atalib 
kelgan. 
Chunonchi, 
[Mang'it], [ Qipchoq], 
[Qarluq],
[Jaloyir], 
[Sayot], 
[Olot], 
[Ara bon], 
[Arabxona], 
[ 0 ‘zbekon],
[ 
O ’g‘uzrabot] v.h. [Shirbudun] tarkibidagi shir, sir, chir qismini
[Serdaryo] 
va 
[Chirchiq] gidronimida ham ko'nsh mumkin.
[
C/iirchiq] 
atamasi VII asr obidalarida ham, 
Chir suyi, Chir suvi
shaklida undan keyingi davrlarda qo'llanilgan. 
[Budun] va sir-shir-
c h ir  tarkibiy qismiga ega bo'Igan onomastik leksikani butun
O 'zb ek iston hududidan topish mumkin. Bundan xulosa qilish
m u m k in k i, turkiy toifaga mansub xalqlar hozirgi O'zbekiston
hududida 
qadim 
zamondan 
beri 
muqim 
bo'lib 
kelgan.
M anbalarning xabar berishicha, bu mintaqada V—VI asrlarda