Каримов
И
.
А
.
Хавфсизлик
ва
барқарор
тараққиёт
йўлида
.
Т
. 6. – 241–
242-
б
.
2
Qarang:
Каримов
И
.
А
.
Биз
келажагимизни
ўз
қўлимиз
билан
қурамиз
.
Т
. 7. –
16, 329-
б
.
237
1991 yil 21 avgustda 11 ta davlat «Teng huquqli va ahdlashayotgan oliy
tomonlar» maqomidagi MDH shartnomasini imzoladi. Shu masala yuzasidan
qabul qilingan Olmaota Deklaratsiyasida MDH davlat ham emas, davlatlar
ustidagi tuzilma ham emas, deb ko‘rsatildi.
1993 yilgi Minsk uchrashuvida MDHning Nizomi tasdiqlandi va MDHni
huquqiy rasmiylashtirish jarayoni yakunlandi. MDHning 1993 yil 4
sentabrdagi Moskva yig‘ilishida iqtisodiy ittifoq tuzish to‘g‘risida kelishib
olindi. 1994 yil 21 oktabrda MDH davlat boshliqlarining kengashida
iqtisodiy integratsiya rivojlanishining asosiy yo‘nalishlari belgilab olindi va
iqtisodiy ittifoqning Davlatlararo iqtisodiy qo‘mitasi tuzildi. Uning maqsadi
iqtisodiy ittifoq faoliyatini shakllantirish va samaradorligini ta’minlashdan
iboratdir.
1995 yil 26 maydagi Minsk uchrashuvida MDHning chegaralarini
birgalashib qo‘riqlash to‘g‘risidagi masala ko‘rildi va 7 ta davlat ana shu
shartnomaga qo‘shildi. O‘zbekiston esa bu shartnomaga qo‘shilmadi, u har
bir mustaqil davlat o‘z chegaralarini o‘zi qo‘riqlamog‘i kerak, degan fikrda
turdi. MDH tashkil etilganidan boshlab 1300 dan ko‘proq masalalar
muhokama qilindi va hujjatlar qabul qilindi. Lekin bu hujjatlarning
ko‘pchiligi amalda bajarilmay kelmoqda.
MDH haqiqiy mustaqil, suveren davlatlar integratsiyasi sifatida o‘zini
namoyon qila olmayapti. Buning turli sabablari bor. Birinchidan, ba’zi bir
davlatlar eski ittifoqni qandaydir o‘zgacha bir shaklda tiklashga intilyaptilar.
Prezident I. A. Karimov O‘zbekistonning MDHga bo‘lgan munosabatini
quyidagicha ifoda etdi: «...qabul qilingan qarorlarning (MDH tomonidan. –
E. A
.) MDH doirasida bajarilishini ta’minlaydigan mexanizmlarni
chinakamiga, amalda izlash o‘rniga, davlatlar o‘rtasida ikki tomonlama
munosabatlarni rivojlantirish, ularni muayyan mazmun bilan boyitish
o‘rniga, ko‘proq eski davrlarni qo‘msash hissi paydo bo‘lmoqda.
Davlatlardan yuqori turuvchi tuzilmalarni – parlament, qonun chiqaruvchi,
ijro etuvchi idoralar – Muvofiqlashtiruvchi yoki Yuqori Kengash, ko‘plab
amaldorlar ishlaydigan Ijroiya yoki Ma’muriy Qo‘mita, birlashgan harbiy-
siyosiy tuzilmalar va shu kabilarni tashkil etishga harakat qilinmoqda.
...Sobiq SSSR chegaralarida allaqanday Ittifoqlarga biqinib olish – bunday
siyosat o‘tmishning turli mafkuraviy andozalarini o‘ylab, o‘zimizni jahon
iqtisodiyoti nazaridan chetda, qashshoq hayot kechirishga mahkum etishdan
boshqa narsa emas»
1
. Ana shu nuqtai nazardan O‘zbekiston o‘z
mustaqilligiga har qanday zarar yetkazadigan uyushma yoki tashkilotni
qo‘llab-quvvatlamaydi.
Shuning uchun ham respublikamiz ko‘proq ayni paytda MDHga a’zo
bo‘lgan, ilgari sobiq Ittifoqqa kirgan davlatlar bilan ikki tomonlama o‘zaro
manfaatdor aloqalarni rivojlantirishga e’tibor bermoqda va bu borada
muayyan natijalarga erishdi ham. Buni Rossiya bilan hamkorlik qilish
misolida yaqqol ko‘rish mumkin. Bugungi kunda O‘zbekistonda Rossiya
sarmoyadorlari ishtirokida tashkil etilgan qo‘shma korxonalar soni 260 taga
1
Каримов
И
.
А
.
Хавфсизлик
ва
барқарор
тараққиёт
йўлида
.
Т
. 6. – 252, 253,
256-
б
.
238
yetdi. Shunday hamkorlik Ukraina, Belarus va boshqa davlatlar bilan ham
rivojlantirilmoqda.
O‘zbekistonning O‘rta Osiyodagi mustaqil davlatlar bilan aloqalari tufayli
jahon hamjamiyatiga kirib borishi muhim bir yo‘nalish bo‘lishi bilan birga,
o‘ziga xos jihatlarga ham ega. Ma’lumki, qardosh Qozog‘iston, Qirg‘iziston,
Tojikiston, Turkmaniston va O‘zbekiston xalqlarining tarixi, madaniyati, tili,
dini bir-biriga yaqin. Ular ming yillar davomida bitta iqtisodiy, ma’naviy-
madaniy makonda yashab, qarindosh-urug‘chilik, oshna-og‘aynichilik,
birodarlik ruhi bilan o‘zaro chambarchas bog‘lanib ketgan. Shu sababli ham
ular juda ko‘p masalalar va muammolarni birgalikda hal qilishga harakat
qiladilar. Sobiq SSSRning tarqalib ketishi munosabati bilan bu qardosh
davlatlarning siyosiy, iqtisodiy va madaniy sohalardagi aloqalari yanada
faollashdi. Mustaqillik yillarida mazkur davlatlar prezidentlarining 20 dan
ortiq siyosiy uchrashuvlari bo‘lib o‘tdi. Uchrashuvlar chog‘ida barcha uchun
umumiy bo‘lgan quyidagi muammolar muhokama etilib, ular bo‘yicha
qarorlar qabul qilindi:
−
Orol fojiasi oqibatlarini tugatish;
−
yagona iqtisodiy makon tashkil etish;
−
o‘zaro integratsiyani kuchaytirish;
−
uch mamlakat o‘rtasida energetika, suv zaxiralaridan foydalanish;
−
Afg‘oniston tomonidan keskinlik va beqarorlikning kuchayishi
xavfining oldini olish va shu kabilar.
Amalga oshirilayotgan sa’y-harakatlar o‘z natijalarini bermoqda. O‘tgan
davrda davlatlar o‘zaro hamkorligining huquqiy va tashkiliy asoslari
yaratildi, Davlatlararo Kengash tuzildi, Hamdo‘stlik dasturlarini ro‘yobga
chiqarish bo‘yicha Ijroiya Qo‘mita, Markaziy Osiyo hamkorlik va taraqqiyot
banki tashkil etildi. Qatnashuvchi davlatlar iqtisodiy integratsiyasining 2000
yilgacha mo‘ljallangan va 53 ta loyihani o‘z ichiga olgan dasturi ishlab
chiqildi, yagona iqtisodiy makon vujudga keltirish uchun asos solindi, deyish
mumkin
1
.
O‘zbekiston o‘zining tashqi siyosatida dunyoning barcha mintaqalarida
joylashgan davlatlar bilan teng huquqli aloqalarni amalga oshirmoqda.
O‘zbekistonning jahon hamjamiyatiga kirib borishini tezlashtiruvchi yana
bir omil – mamlakatimizni dunyoga tanitish masalasi bilan bog‘liq. Bu
borada respublikamiz Prezidentining sa’y-harakatlarini ta’kidlab o‘tish
lozim. Masalan, I. A. Karimov 1993 yilda Shveysariyadagi «Forum fond»
xalqaro iqtisodiy tashkilotining IV sessiyasida so‘zlagan nutqida
O‘zbekistonning besh yo‘nalishdagi, ya’ni oltin ishlab chiqarish, gaz, neft,
ko‘mir zaxiralari, paxta va meva-sabzavot yetishtirish, rivojlangan transport
kommunikatsiyalari va turizmni tashkil qilishning keng imkoniyatlarini
atroflicha ochib berdi. Davlatimiz rahbari qaysi bir mamlakatga tashrif
buyurmasin, albatta, biznes vakillari, tadbirkorlar, bank xodimlari bilan
uchrashib, O‘zbekistonning imkoniyatlari haqida batafsil so‘zlab beradi.
Masalan, o‘zining Amerikaga tashrifi davomida Amerika–O‘zbekiston savdo
palatasining O‘zbekiston Prezidenti sharafiga uyushtirgan qabul
1
O‘sha manba. – 258-b.
239
marosimidagi nutqida u shunday degan edi: «Agar juda ulkan tabiiy va
mineral xomashyo resurslari hisobga olinsa, bu –
birinchisi.
Ikkinchisi,
rivojlangan energetika bazasi, kommunikatsiya va
infrastruktura;
uchinchisi,
arzon ishchi kuchi va uning yetarli darajada yuqori
malakaliligi;
to‘rtinchisi,
O‘zbekistonning to‘lovga qodirligi, muddati o‘tkazib
yuborilgan to‘lovlarning yo‘qligi, oltin, valuta resurslari hisobga olinsa,
O‘zbekistonda biznesni birgalikda amalga oshirish uchun ochilayotgan juda
katta istiqbollari aniq ko‘rinmoqda»
1
.
Bundan tashqari, chet el biznesining qonun bilan kafolatlanganligi
investorlarning e’tiborini jalb qilmoqda.
Shunday qilib, O‘zbekiston Respublikasi o‘zining tashqi siyosatini
amalga oshirar ekan, birinchi navbatda, o‘z manfaatlarining ustunligi
prinsipidan kelib chiqadi. Tashqi siyosat mintaqadagi tinchlik va
barqarorlikni ta’minlashga, O‘zbekistonga chet el investitsiyalari, yangi
texnika va texnologiyalarning kirib kelishi uchun qulay sharoitlar yaratishga
qaratilgan. Bu siyosat aholining tinch va farovon hayotini ta’minlashga,
mamlakatimizning ijtimoiy, iqtisodiy va siyosiy mavqeini jahon standartlari
darajasiga ko‘tarish uchun xizmat qiladi.
1
Каримов
И
.
А
.
Янгича
фикрлаш
ва
ишлаш
–
давр
талаби
.
Т
. 5. – 17–18-
б
.
240
Do'stlaringiz bilan baham: |