Ассалому алайкум

-21- 
Оғайнилар насиҳатидаги фитна 
 
 
Гўдаклик йилларимдан маҳалладош оғайниларим 
бўларди. 
Улардан 
баъзилари 
расмий 
ҳукумат 
мадрасаларига ўтиб кетишган бўлса, қолганлари 
хунарманд ё косиблик бошини тутгандилар. Улардан 
айримлари мени кўрган пайтларида ва мазкур масжидда 
илм талабига узилганимни билганларида, бу йўлим 
одамларга фақат боқиманда бўладиган фақирликка 

---

78 
етаклаши ҳақида огоҳлантирар, насиҳат этардилар. 
Улардан бири шундай деганди: “Олдингда сени 
битта келажак кутиб турибди. У ҳам бўлса ўлганларга 
ғассоллик ёки жанозаларга муаззинлик.” Бошқаси эса 
бу гапини кўп такрорларди: 
“Динингни билишга ва вазифаларингни адо этишга 
етадиган билимни ўрганиш сенга етарли эмасми? Нега 
умрингни кераксиз ошиқча нарсалар билан зоеъ 
қиласан?”. 
Бу насиҳат ва огоҳлантиришлар қулоғимга чалинар, 
сўнг менда ҳеч қандай таъсири қолмасди. Уларга 
бундан ортиқ сўз айтмасдим: “Мен отам томон аҳд 
берганман. Мен унга хилоф қилмайман, заррача четга 
оғмайман!” 
Кунлардан 
бирида 
мени 
бундай 
хатарли 
бузуқиликдан қандай тўсиқ ҳимоялади экан, деб ўзимга 
ўзим савол бердим. Ваҳоланки ўшанда ҳали ўн олтига 
ҳам кирмагандим. Шунда 

---

79 
Аллоҳ азза ва жалла унинг дохилида мени ҳимоя этган 
бир тўсиқни аниқладим; бу – отам насиҳат қилган, 
балки, менга буюрган амрларини бажо келтирганимдан 
экан. Яъни, қўлимдан келганича ҳар куни тонг отиб, кеч 
кирганда Ёсин сурасини тиловат қилар, унинг савобини 
саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламга 
ва салафи солиҳлардан баъзи раббоний уламоларга 
бағишлардим. 
Ҳа, шундай қилганман ва бу васиятни кучим 
етганича диққат билан ҳалигача бажараман.