Beynin I i m I i -js

caklardır. Yeni farelerin beyinleri, gözlerinin konuştuğu bu yeni
lehçeyi dinlem eyi öğrenm iştir artık.
İnsanlar için geçerli olan benzeri bir durum da, karşım ıza ev­
rimin doğal laboratuvarından çıkar. İnsan dişilerinin en az yüzde
15 ’i, onlara fazladan (dördüncü) bir renk fotoreseptörü kazandı­
ran bir genetik m utasyon taşır ve bu sayede yalnızca üç tip renk
fotoreseptörüne sahip olan çoğum uz için aynı görünen renkleri
birbirinden ayırt edebilir
.36
 Renk kartelası içinde bize aynı görünen
iki renk, onlar için alenen farklı olabilir. (M oda tartışmalarının
yüzde kaçının bu m utasyondan kaynaklandığıysa bilinm em ekte­
dir)
O halde beyne yeni veri akışları yükleme stratejisi sadece ku­
ramsal bir görüş değil, karşımıza zaten çeşitli kılıklarda çıkıyor.
Girdilerin ne kadar kolayca işlenebilir hale geldiğini görmek şa­
şırtıcı olsa da, Paul Bach-y-Rita’nın yıllarca süren araştırmasını
özetlediği ifadeyle “siz beyne bir kez bilgiyi verin, o üstesinden
gelm eyi başaracaktır.”
Eğer bu anlatılanlardan herhangi biri, gerçekliği nasıl algıladı­
ğınız konusundaki görüşlerinizde bir fark yarattıysa hazır olun.
Çünkü işler daha da tuhaflaşıyor. Bir sonraki adımda, görmenin
gözlerle neden bu kadar az ilişkisi olduğunu keşfedeceğiz.
4 4

---

İ Ç K A Y N A K L I E T K İ N L İ K L E R
A lgılarla ilgili g elen ek sel ö ğ reti, duyular aracılığıyla gelen verilerin
beyn e a k tığ ın ı ve burada du yu sal hiyerarşi katm anlarından yukarı
tırm an arak so n u n d a k en d ilerin i görünür, işitilir, koklanır, tadılır
ya da d o k u n sa l ola ra k h issedilir kıldıkları, yani “algılandıklarını”