Beynin I i m I i -js

Beyin işlevleriyle ilgili ilk görüşler, b ilg isa y a rla k u ru la n b e n z e ş i­
me dayandırılm aktaydı: Beyin, du yu sal b ilgin in farklı iş le m le m e
aşam aları boyunca ilerleyip so n u n d a da bir so n u ç n o k ta s ın a u la ş ­
m asını sağlayan bir girdi-çıktı aygıtıyd ı.
A ncak beyindeki hatların basitçe A’dan B’y e, B’dcn C ’ye y o l
alm adığı k eşfedildikten sonra bu “ m ontaj h a tt ı” m o d e li d e k u ş ­
ku çekm eye başladı. Ç ünkü C ’den B’ye, C ’den A’ya ya da B ’d en
A’ya ilerleyen geribildirim d ö n g ü lerin in varlığı da s ö z k o n u s u y d u .
Şimdi biliyoruz ki, beynin bütünü b o y u n ca ne k a d a r ilerib ild irim
yolu varsa bir o kadar da geribildirim y o lu var. Bu d u ru m , te k n ik
bakım dan yinelenm e (recurrence), daha gen el o la r a k da d ö n g ü s e l-
lik (loopiness) olarak ifade edilen bir b ey in sel d evre ö z e lliğ id ir
.39 
Beyin, bu bakım dan bir m ontaj h attın d an ç o k , bir p a za r y erin e
benzer. Beyinsel devrelerin bu ö zelliğ i, d ik k a tli g ö z le m c in in k u ş k u ­
larını derhal u yandıracak ve o n u , görsel a lg ın ın g ö z le r d e b a şla y ıp
beynin arkasında bir yerlerdeki gizem li bir n o k ta d a so n b u la n bir
veri işlem lem e süreci olm a d ığ ı y ö n ü n d e d ü şü n m e y e itecektir.
Bunun da ö tesin d e, yerleşik gerib ild irim b a ğ la n tıla rı ö y le s in e
yaygındır ki, sistem geriye doğru bile çalışab ilir. B una g ö r e b e ­
yindeki birincil duyu b ölgelerin in tek y a p tığ ın ın , a ld ık la rı g ir d i­
leri, giderek karm aşıklaşan bir yoru m la işlem ley ip h iy era rşid e bir
üst basam aktaki b ölgeye g ö n d erm ek o ld u ğ u n u sa v u n a n g ö r ü ş ü n
tersine, yüksek beyin b ölgeleri de bir y a n d a n d a h a a şa ğ ı b ö lg e ­