232
бирлаштириш, катта-кичик тадбирларни ташкил қилиш борасида тутган йўли
ҳақидаги маълумотлар ҳам сақланган. Бу борада манбаларда Соҳибқирон
тилидан шундай дейилади: ―Салтанат ишларининг тўққиз улуши кенгаш, тадбир
ва машварат, қолган бир улуши эса қилич билан бажо келтирилишини англадим.
(Донишмандлар) демишларким, ўз ўрнида қўлланган тадбир билан кўплаб
лашкарнинг қиличи ожизлик қилган ҳар қандай
мамлакат дарвозасини очиб,
фавж-фавж лашкарни енгиб бўлур. Тажрибамда кўрилганким, азми-қатъий,
тадбиркор ва ҳушѐр, жанг кўрган, мард, шижоатли бир киши мингта тадбирсиз,
лоқайд кишидан яхшироқдир. Чунки тажрибали киши минглаб одамга иш
буюради... Яна менинг тажрибамдан ўтмишким, гарчи ишнинг қандай
якунланиши тақдир пардаси ортида яширин бўлса ҳам, ақли расо ва хушѐр киши
мулоҳазакорлик, тадбир ва кенгашга таяниши лозим. Шунинг учун
Пайғамбаримиз Муҳаммад саллоллоҳу алайҳи васаллам айтганларидек, ҳар бир
ишни қилишга киришар эканлар, аввал обдон ўйлаб, (амирларим билан)
келишдим. Маслаҳатчилар ва кенгаш аҳли йиғилганда олдимиздаги ишларни
яҳши-ѐмони, фойдаю-зиѐн
томонлари, уларни қилиш қилмасликдан сўз очиб,
улардан фикр сурар эдим. Уларнинг сўзларини эшитгач, шунинг ҳар икки
томонини мулоҳаза қилиб, фойда-зиѐнларини кўнгилга келтирардим. Унинг
хатарли томонларига кўпроқ эътибор берар эдим. Қайси бир ишда икки бир
хатар мавжуд бўлса, уни бажаришдан воз кечардим ва бир хатарлик ишни ихтиѐр
этардим... Ишларнинг барини кенгаш билан юритиб, уни битиришда тўғри
тадбир қўллар эдим. Бир ишга киришмай туриб, ундан қутулиб чиқиш йўлларини
мўлжаллаб қўяр эдим. Уни тўғри тадбир, қатъий жазм, чинлик-чидамлик
кўрсатиб, эҳтиѐткорлик билан узоқни кўриб, ортини ўйлаган ҳолда
охирига
етказардим. ‖
Замонавий адабиѐтларда келтирилишича, Амир Темур ўзига қадар мавжуд
бўлган давлатчиликнинг қуйидаги саккизта асосига амал қилди:
-
давлат ўз вазифасини бажармоғи учун, энг аввало, сиѐсий жиҳатдан
мустақил бўлиши;
-
давлат ва жамиятнинг яхлитлиги бузилмаслиги;
-
давлат ва жамият муайян бир қонунлар, тртиблар ва мафкура асосида
бошқарилмоғи;
-
бошқарувнинг
турли
табақалари,
йўналишлари,
соҳаларини
мувофиқлаштириб турувчи маълум бир тизим шаклланган бўлиши;
-
жамиятдаги ижтимоий-иқтисодий муносабатларининг аҳволи
давлат
эътиборида бўлиши;
-
фан ва маданиятнинг равнақи тўғрисида доимий қайғуришига давлат
аҳамиятига молик қатъий сиѐсат сифатида қараш;
-
ҳар бир давр шарт-шароити, тартибларига кўра, давлат жамият ички
тараққиѐти масалаларини ташқи дунѐдаги мавжуд омиллардан фойдаланган
ҳолда олиб бориши;
-
давлат тепасидаги кучлар ўтмиш, замона ва келажакни теран тафаккур,
мустаҳкам иймон, ғоят юксак маънавият ва миллатпаравчилик ила англамоғи.
233
Таъкидланишича, (А. Зиѐ) Амир Темурнинг ўзбек давлатчилиги тараққиѐти
тарихида тутган буюк ўрни шундаки, у ўзининг бутун фаолияти мобайнида ана
шу асосларни рўѐбга чиқара олди. Яъни, Темур бир юз эллик йил қарамликдан
сўнг давлат сиѐсий мустақиллигини тиклади; ўз даврида мавжуд шароит, тўро-
тузуклар асосида жамият ҳаѐтини бошқаришни йўлга қўйди;
марказлашган
давлат тизимини яратдики, ўз замонаси учун бу дунѐ миқѐсидаги
тараққийпарварлар
воқеа
ҳисобланган
эди;
иқтисодий
муносабатлар
(деҳқончилик, ҳунармандчилик, савдо-сотиқ) ривожи учун барча ички ва ташқи
шароитларни барпо этишга қаттиқ киришди; ижтимоий муносабатларни (солиқ
тизими, мулкчилик, турли ижтимоий табақалар манфаатларини назарга олиш ва
ҳок.) муҳим деб билди; ҳукмронлигининг дастлабки кунларидан то умрининг
охиригача фан ва маданият равнақига алоҳида диққат билан қаради; ўз даври
шарт-шароитига кўра, ташқи сиѐсатида қатъий ва фаол ҳамда мақсадга мувофиқ
равишда ҳаракат қилиб, давлатни салтанат мавқеига олиб чиқди; ўлкани
дунѐнинг энг буюк ва сиѐсий, иқтисодий, маданий марказига айлантирди.
Шу билан бирга Амир Темур юқоридаги саккизта асосни яна бир тўққизинчи
асос билан бойитди. У ҳам бўлса, жамият ривожида барча ижтимоий табақалар
фаолиятини назарда тутиш ва манфаатларини таъминлашдан иборатдир. Амир
Темур бўйича бундай табақалар ўн иккита бўлиб, уларда жамиятнинг барча
таркибий қисмлари ўрин олган. Бу табақалар қуйидагилар эди:
1.Саййидлар, олимлар ва шайхлар.
2.Катта тажрибага эга илмли кишилар.
3.Дуо қилувчи тақводорлар.
4.Лашкарнинг сипоҳлари, сарҳанг ва амирлар.
5.Аскар ва халқ оммаси.
6.Давлат бошқарув ишларини ипидан игнасигача биладиган маслаҳатгўй, доно
ва ақлли кишилар.
7.Вазирлар, котиблар, девон бошлиғи.
8.Тиббиѐт аҳли, мунажжим ва муҳандислар.
9.Муҳаддислар ва муаррихлар.
10.Тасаввуф вакиллари ва орифлар.
11.Ҳунармандлар ва санъаткорлар.
12.Ажнабий сайѐҳлар ва савдогарлар.
Юқоридаги ижтимоий қатламлар Амир
Темур даври давлатчилигини
маъмурий-бошқарув тизимидаги тартиблр билан алоқадор ҳолда унинг ҳарбий-
сиѐсий хусусиятга эга бўлганлигидан ҳам далолат беради.
Амир Темур ва темурийлар даври давлатчилиги масалалари бўйича сўнгги
йиллардаги тадқиқотлар (Ш. Ўлжаева) натижаларига кўра, бу давр давлат
бошқарув асослари замонлар синовидан ҳамда, амалиѐтда тажрибадан ўтган энг
афзал бошқарув асосларини ўзида акс эттирган бўлиб, у кейинчалик кўплаб
давлатлар бошқарувида асос сифатида танланган. Амир Темур ва темурийлар
давлат бошқарув асослари жамият ва давлатни кучли тараққиѐтга олиб келган
омиллардан саналган. Шунингдек, бу асослар халқаро, сиѐсий-дипломатик ва
савдо-иқтисодий алоқаларнинг кучайишига хизмат қилган. Бу даврдаги халқаро
234
муносабатлари ва марказлашув қоидалари мувофиқлаштирилганлиги давлат
бошқарув асосларини мустаҳкамлашга хизмат қилган омиллардан бири эди.
Амир Темур ва темурийлар даврида яратилган давлат бошқарув
асослари
қонунлар устивор бўлган ва фуқароларнинг ҳимояси, тинчлиги ва барқарорлиги
таъминланган жамият асосларининг юзага келишига катта имкониятлар яратган.
Қонун
устиворлигига,
адолат
тамойилларига
салтанатда
ва
ташқи
муносабатларда қатъий амал қилинган. Амир Темур ва темурийларнинг
бошқарувида маслаҳату машваратга таяниш давлатнинг бехато сиѐсат юритишга
олиб борувчи омиллардан бири ҳисобланган.
Do'stlaringiz bilan baham: