afzalliklarga
ega:
davlat tomonidan bepul tibbiy xizmatlarni taqdim etishni
kafolatlash yo‗li bilan fuqarolarning yuqori darajada ijtimoiy
himoyasi ta‘minlanadi;
tibbiy xizmat ko‗rsatish shart-sharoitlari ustidan qat‘iy
davlat nazorati o‗rnatiladi;
o‗ta xavfli yuqumli kasalliklar bilan kasallanish darajasiga
(ayniqsa, favqulodda vaziyatlarda) ta‘sir ko‗rsatishning yuqori
samaradorligi ta‘minlanadi.
434
Ammo bir qator afzalliklarga ega bo‗lgani holda davlat
sog‗liqni saqlash tizimi bozor sharoitlarida ayniqsa, keskin-
lashgan quyidagi
kamchiliklarga
ham ega:
byudjetlarning
nobarqaror
holatlarida
hamda
ajratilayotgan moddiy va moliyaviy resurslarning samarasiz
taqsimlanishi
sharoitida
sog‗liqni
saqlash
tizimiga
yo‗naltiriladigan moliyaviy resurslar taqchilligining yuzaga
kelganligi;
tibbiyot xodimlari faoliyatida moddiy rag‗batlantirishning
cheklanganligi, ular mehnat haqi umumiy darajasining
pastligi;
tibbiyot xodimlariga haq to‗lash va tibbiyot muassasalarini
moliyalashtirish hajmlarining so‗nggi ish natijalarining hajmi
va sifatiga sust darajada bog‗langanligi;
mijoz tomonidan tibbiyot xodimi(vrach)ni va tibbiyot
muassasasini tanlash imkoniyatining kamligi;
ayrim (taqchil) tibbiy yordamni olish uchun ―sekin
harakatlanadigan‖ navbatlarning mavjudligi;
alohida ijtimoiy, hududiy va kasbiy fuqaro guruhlari
uchun tibbiy xizmat darajasi va sifatidagi tengsizlikning yuzaga
kelganligi (maxsus tibbiyot muassasalarining, yirik korxona va
alohida
tashkilotlar
bo‗ysunuvidagi
muassasalarning
mavjudligi);
kasalliklarni aniqlash, davolash va profilaktika qilishning
yangi usullarini joriy qilishning sustligi, ijodiy erkinlik uchun,
tibbiy xizmatlarni tashkil qilishning umumiy modellarini
mahalliy sharoitlar va ehtiyojlarga moslashtirish uchun
sharoitlarning yetarli emasligi;
moliyaviy resurslar katta qismining yaxshi jihozlanmagan,
yuqori malakali kadrlarga ega bo‗lmagan, yetarlicha sifatli
xizmat ko‗rsatmayotgan, ya‘ni samarasiz ishlayotgan muas-
sasalarni saqlashga yo‗naltirilayotganligi;
birlamchi tibbiy yordam va kasalliklarning oldini olish
milliy tizimi rivojlanish darajasining pastligi, tibbiy xizmatlarni
435
ko‗rsatishning ancha qimmat turuvchi statsionar turlarining
ustuvorligi, qishloq va shahar o‗rtasida sog‗liqni saqlash
borasidagi jiddiy tafovutlarning mavjudligi;
tibbiyot xizmatlarini ko‗rsatishdagi monopolizmning
hukmronligi, iste‘molchilarning sifatsiz tibbiy xizmatlardan
himoyalanmaganligi;
tibbiyot sohasiga kapital qo‗yilmalar qilish uchun
moliyaviy
resurslarning
yetishmasligi,
inqirozlar
va
moliyalashtirishdagi taqchilliklar davrida tibbiy xizmat
ko‗rsatish sharoitlarining yomonlashuvi.
2. Majburiy ijtimoiy (tibbiy) sug‗urta
tibbiy xizmatlar uchun
kelgusida qilinajak xarajatlarni qoplash maqsadidagi to‗lovlarni
nazarda tutadi. Ushbu maqsadli soliqlar ish beruvchilar
tomonidan mehnat haqi fondidan ijtimoiy sug‗urta ajratmalari
hamda ishchi-xizmatchilar tomonidan ish haqidan ijtimoiy
sug‗urta badallari shaklida to‗lanadi va ijtimoiy tibbiy sug‗urta
fondlarida jamlanadi. Tibbiy xizmatlarni moliyalashning bu
manbayi ham xizmatlardan foydalanishdagi ijtimoiy adolatning
ta‘minlanishi, barcha aholi uchun bir xil hajmdagi
xizmatlarning kafolatlanishi, tibbiy sug‗urta fondida to‗plangan
mablag‗larning
qat‘iy
maqsadli
ishlatilishi,
ko‗proq
iqtisodiyotning rasmiy sektorida band bo‗lgan ish beruvchilar
va ishlovchilar qamrab olinishi bilan tavsiflanadi. Lekin bu
manbadan foydalanishning ham o‗ziga xos muammolari
mavjud bo‗lib, ular mablag‗larni to‗plash va mijozlarni himoya
qilish uchun xarajatlarning ortib borishi, majburiy sug‗urta
ajratmalarining mahsulot tannarxi va bahosiga ta‘sir
ko‗rsatishi va bu holat mahsulotning raqobatbardoshligiga
putur yetkazishi natijasida ish beruvchilar tomonidan norozi-
liklar kelib chiqishining mumkinligi kabilar bilan bog‗liq.
3. Xususiy tibbiy sug‗urtada
sug‗urtalanuvchi shaxs
ixtisoslashgan xususiy sug‗urta tashkiloti bilan kelishilgan
ma‘lum haq (sug‗urta mukofoti) evaziga tibbiy xizmatdan
foydalanish bo‗yicha xarajatlarning yuzaga kelish xavfini
yumshatish maqsadida tashkilot bilan kelishilgan miqdordagi
436
sug‗urta badallarini sug‗urta tashkilotiga o‗tkazib boradi.
Sug‗urtalanuvchi shaxs salomatligi yomonlashgani sababli
xarajat qilishga majbur bo‗lganda sug‗urta tashkiloti ushbu
xarajatlarni sug‗urta shartnomasida ko‗rsatilgan pul summasi
doirasida qoplab beradi. Moliyalashning bu manbayi ham qator
o‗ziga xos xususiyatlarga ega bo‗lib, sug‗urta ajratmalarining
aksariyat hollarda iste‘molchilarning to‗lash qobiliyatiga emas,
ularning ehtiyojiga bog‗liqligi, mijozlarni tanlab olishga
(iqtisodiy samara nuqtayi nazaridan boy yoki kambag‗al,
nisbatan sog‗lom yoki kasalmand) asoslangan tabaqalashgan
tibbiy yordam dasturlarining amal qilishi, tibbiy xizmatlar
haqini to‗lash bilan bog‗liq xarajatlar hajmining ortib borishi,
xususiy tibbiy sug‗urta mablag‗larining mamlakatdagi butun
sog‗liqni saqlash tizimining normal faoliyatini qo‗llab-
quvvatlash uchun yetarli emasligi kabi ijobiy va salbiy jihatlari
mavjud.
4. To‗g‗ridan-to‗g‗ri
to‗lovlar
iste‘molchilarning
tibbiy
xizmatlarni sotib olishdagi xarajatlari bo‗lib, tovar va xizmatlar
sotib olishning bozor tamoyillariga asoslangan erkin uslubi
hisoblanadi. Ushbu usul sog‗liqni saqlash tizimini mablag‗
bilan ta‘minlashdagi mavjud muammolarni ma‘lum darajada
yumshatishga xizmat qiladi, ammo xizmatlar bahosi shu
darajada qimmatlashib ketishi mumkinki, natijada risklarni
majburiy tarzda taqsimlash zaruriyati tug‗iladi va raqobatdosh
xususiy ixtiyoriy sug‗urtaga ehtiyoj yuzaga keladi. Pullik
to‗lovlarga asoslangan moliyalashtirish tizimining ijtimoiy
adolatni ta‘minlay olmasligi, risklarni umumlashtirmasligi va
keng taqsimlash imkoniyatiga ega emasligi, butun tizimni
yetarli resurslar bilan ta‘minlay olmasligi kabi salbiy jihatlarini
ham ta‘kidlash o‗rinli.
Jahonda sog‗liqni saqlash tizimini moliyalashtirishning
yuqorida sanab o‗tilgan manbalarining faqat bittasidan
foydalanadigan hech bir mamlakat yo‗q ekanligini e‘tirof etgan
holda shuni ta‘kidlash kerakki, barcha davlatlar milliy tibbiyot
tizimlarini moliyalashda sanab o‗tilgan u yoki bu manbaga
437
ustuvorlik bergan holda aralash tarzda foydalanadi. Masalan,
Germaniya, Niderlandiya, Fransiya, Yaponiya, Kanada kabi
davlatlarda majburiy tibbiy sug‗urta tizimi yuqori darajada
rivojlangan bo‗lsa, Buyuk Britaniya, Shvetsiya, Italiya,
Ispaniya, Gretsiyada – byudjetdan moliyalashtirish tizimi,
Amerika Qo‗shma Shtatlarida esa xususiy tibbiy sug‗urta tizimi
faoliyati barqaror shakllangan. MDH davlatlarida byudjetdan
moliyalashtirish tizimi ustuvor o‗rin egallashi bilan birga
Rossiya, Gruziya, Qirg‗iziston, Litva, Latviya, Estoniya kabi
davlatlarda parallel ravishda majburiy ijtimoiy tibbiy sug‗urta
joriy etilgan.
Mutaxassislarning fikricha, tibbiyot tizimini moliyalash-
tirish manbayi sog‗liqni saqlash tizimi faoliyat yo‗nalishlariga
va tarmoqning bajaradigan funksiyalariga mos kelishi,
shuningdek, jamoat sog‗lig‗ini saqlash sektori tomonidan
ko‗rsatiladigan barcha tibbiy xizmatlar va ma‘lum hajmdagi
klinik xizmatlar bo‗yicha muayyan majburiyatlarni davlat o‗z
zimmasiga olmog‗i zarur.
Sog‗liqni saqlash tizimi mussasalarini saqlash va
rivojlantirishda
davlat
byudjetining
ahamiyati.
Davlat
tomonidan kafolatlangan ijtimoiy xizmatlar ichida fuqarolarga
yuqori sifatli tibbiy xizmatlarni ko‗rsatish bilan bog‗liq
kafolatlar alohida o‗rin egallaydi. O‗zbekiston Respublikasining
Konstitutsiyasida
barcha
fuqarolar
malakali
tibbiy
xizmatlardan foydalanish bilan bog‗liq huquqlarga ega ekanligi
belgilab qo‗yilgan. Ana shu huquqlarni amalga oshirishning
zarurligi bu sohani boshqarish va moliyalashtirishda
davlatning ustunligini belgilab beradi.
Jahon Sog‗liqni saqlash tashkilotining tavsiyalariga ko‗ra
moliyalashning barcha manbalaridan YAIMning 7-8 foizini
safarbar etib, mamlakatda sog‗liqni saqlash tizimining normal
faoliyatini ta‘minlash mumkin.
Do'stlaringiz bilan baham: |