84
таяниши ҳолатида унинг шахси агрессивлик
томонга деформацияга учраши
эҳтимоли юқори бўлади.
Фикримизча, гипперрефлексив модел “Ҳамлет” билан коммуникатив
агрессия ўртасида ижобий алоқадорлик мавжуд (r= 0,45 при p=0,01). Бу
алоқадорликни шундай изоҳлаш мумкин бўлади: бу моделда ўқитувчи
униатрофдагилар қандай қабул қилаётганлигидан ортиқ даражада
хавотирланади,
аудиториядаги
муҳитнингҳар
қандай
психологик
ўзгаришларига нисбатан ўта сезгир иуносабатда бўлади, синфдаги
тартисизлик ва ўқувчиларнинг турли луқмаларини ўзига тортаверади. Кескин
педагогик вазиятнинг вужудга келиши деструктив тескари алоқани
пайдо
қилади. Бундай педагогда доимий равишда конфликтли хулқ-атвор услуби
кузатилади. Мавзуимизга қайтиб шуни таъкидламоқчимизки, педагогик
мулоқотнинг гипперрефлексив услуби худди четлаштирилган ва авторитар-
диктаторлик услублари сингари агрессив деформациянинг авж олишига олиб
келади.
Маълумотлар таҳлили жараёнида шу нарса аниқландики, педагогик
мулоқот услуби билан коммуникатив агрессиянинг тескири пропорционал
бўлиши агрессив типга кўра деформацияга учраш эҳтимолини камайтиради.
Тадқиқотлар натижасида педагогик мулоқотнинг гипорефлексив бўлган
“Тетерев” услуби коммуникатив агрессия билан тескари пропорционал
эканлиги аниқланди (r = -0,52). Эҳтимол бундан натижа фақат ўз-ўзини
эшитадиган, тингловчига умуман эътибор бермайдиган,
атрофдагиларга
нисбатан ҳиссий гарангликни намоён этадиган ўқитувчининг ҳиссизлиги
билан боғлиқдир. Педагогнинг бундай позициясида нафақат позитив
эмпатик акс таъсир (ҳамдардлик, ўқувчининг ютуқларидан қувониш,
муваффақиятсизлигидан қайғуриш), балки негатив эмпатик акс таъсир
(ғазабланиш, виждонсизликдан қайғуриш, бекорга сарфланган куч учун
ачиниш) ҳам музлаб қолиши эҳтимолдан холи эмас. Бизнинг контексда бу –
педагог ва аудитория ўртасидаги тўсиқ ўқитувчининг
эмоционал-агрессив
85
деформацияга учрашига йўл қўймайди (аммо бу қайсидир бошқа бир
типнинг деформацияга учрашини инкор қилмайди).
“Иттифоқ” ўзаро фаол ҳамкорлик модели билан коммуникатив
агрессия интеграл даражасининг салбий корреляцияси биз учун ижобий
натижа бўлди (r = -0,65). Ўзаро ҳамкорликдаги дўстона услуб, биргаликдаги
фаолиятга йўналганлик, аудиториянинг ҳиссий ҳолатига ўқитувчининг
эътиборли бўлиши, ўқувчиларни тушунишга йўналганлик, ўз ҳиссиётларини
бошқара олиш ва конструктив тескари алоқани ўрната олиш – буларнинг
барчаси қатъиян ўқитувчининг касбий
деформацияси механизмига
бўйнсунмайди.
Шундай қилиб, танланган тадқиқот мавзуси бўйича олиб борган
тажриба-синов ишлари ўқитувчининг кабий деформацияга учрашини пргноз
қилиш ва уни олдини олиш имконини берди. Бинобарин, педагогик ва
таълим
жараёнларига
психологик
ёндашув
педагогик
мулоқот
диагностикасини
амалга оширишга, шунингдек, диагностик чора-тадбирлар
ва аналитик ҳисоб-китобларни амалга ошириш кутилаётган касбий
деформацияни ҳали у юзага чиқмасдан анча олдин прогноз қилиш имконини
беради.
Do'stlaringiz bilan baham: