bilan samaralidir. Lekin, bu uslub korxona uchun qimmatga tushishini,
komp’yuter modellarini yaratish maxsus tajribani talab etishini yodda
tutish lozim. Ana shu muammolar bu uslubni yirik korxonalar tomonidan
qo’llanishini cheklaydi.
Taklifni prognoz qilishda
ham korxonaning o’zidan, ham korxonadan
tashqaridan ishlab chiqarishga jalb etish mumkin bo’lgan
ishchi kuchi
mikdori aniqlanadi. Bunda absentizm, xodimlar kasbiy va xizmat
vazifalarining o’zgarishi, qo’nimsizlik, ish
vaqti fondining va boshqa
mehnat sharoitlarining o’zgarishi hisobga olinishi kerak.
Mazkur prognozda personalning yoshiga qarab guruhlarni tahlil etish
(pensiyaga chiqish birdan ko’payib ketishi, xodimlar o’rtasida katta
yoshlilarning nisbati salmoqli ekanligi yoki shu sababli kasbiy va xizmat
vazifasida o’sish cheklanganligi), turli toifa xodimlari nisbati (masalan,
rahbarlarning bo’ysunuvchi xodimlarga, malakali ishchilarning malakasi
yo’kdarga, asosiy ishchilarning yordamchi ishchilarga, ishlab chiqarishda
band ishchilarning noishlab chiqarish xodimlariga nisbati) tahlili, maxsus
ixtisoslik va malakaga ega xodimdar (masalan,
tashkilotda qancha
iqtisodchi, qancha muhandis, qancha texnik,
qancha chilangar, qancha
frezerchi va hokazo) tahlili muhim ahamiyatga ega.
Tahlillarda kadrlar qo’nimsizligini aniqlashga alohida e’tibor berish
talab etiladi. Buning uchun aylanma indeksi yoki qo’nimsizlik indeksi
(
Qi
)
deb nomlanadigan ko’rsatkichdan foydalaniladi:
Mu
ayyan davr (odatda 1yilda)ishdan
bo’shaganlar x 100%
Ushbu davr davomida xodimlarning o’rtacha soni
Mazkur usul soddaligi tufayli keng qo’llaniladi. Bunga misol tariqasida
quyidagi hisob-kitobni keltirish mumkin.
Aytaylik, oxirgi yilda 150
malakali ishchidan 30 tasi ishdan bo’shab ketgan bo’lsa, qunimsizlik
darajasi 20 foizni (30 x 100/150 = 20) tashkil etadi. Bu me’yor butun
kompaniya uchun hisoblansa ham katta, ham kichik ish stajiga ega hamma
xodimlar uchun bir xil bo’ladi. Ikkinchi tomondan, bu 20 foizlik me’yor
atigi 20 ishchi o’ringa ega bo’linmaga taalluqli bo’lsa, mutlaqo boshqa
manzarali natija hosil bo’ladi. Agar bu ikki xil holat zarur darajada
hisobga olinmasa ishchi kuchiga kelajakdagi ehtiyojlarni bashorat qilishda
jiddiy xatolarga yo’l qo’yiladi. Qo’nimsizlik
darajasini aniqlashni ham
mukammal deyish qiyin. Chunki, xodimlarning o’rtacha yillik soniga
asoslanib aniqlangan foiz hisobot davri mobaynida ishga yollanganlar soni
sezilarli darajada ko’paygan avvalgi tendensiyalar ko’rsatkichi bo’lmasa,
xatoliklarga yo’l qo’yiladi.
115
Qi
=
Bu chalkashliklar ro’y bermasligi uchun barqarorlik indeksidan (
Bi
,)
ham foydalaniladi. U quyidagicha hisoblanadi:
1
yil va undan ko’proq ish stajiga ega xodimlar soni
Bu yildan avval yollangan xodimlar soni
Ushbu indeks tahlili ish staji ko’proq bo’lgan xodimlar kompaniyada
ishda qolishini, ya’ni ish bilan bandlik uzluksizligini ifodalaydi. Ammo bu
usul ham chalkashliklarga olib kelishi mumkin. Chunki, unda turli holatlar
— ish staji katta bo’lgan xodimlar salmog’i
yuqori tashkilot yoki
bo’linmalar bilan personalning asosiy qismi kam ish stajiga ega korxonalar
farqlanmaydi.
Barqarorlik indeksidagi bu kamchiliklar ishdan bo’shatilayotgan
xodimlarning ish staji tahlil etilsa (4.3-jadval) qisman bartaraf etiladi.
4.3-jadval
Do'stlaringiz bilan baham: