N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

TURSUNBOY ADASHBOEV
1
(1939 yilda tug‘ilgan)
She’r haqida so'zlab berish, aslida nochorlikning ishi. Yaxshi she’mi
o'qiganga, undagi voqea yoki mantiqni shoir qalbiga yaqinlashib his qilganga
nima yetsin! Aslida, she’r shuning uchun yoziladi. Bu bizning — shoirlikka
ixlosmand odamning nuqtai nazarimiz.
Bolalar ham xuddi shunday. She’r haqidagi chuqur ilmiy mulohazalar,
bahslar, jimjimador fikrlar-u, balandparvoz ovozalar ular uchun mutlaqo
ahamiyatsiz. Dunyoni tanib kelayotgan yosh qalb atrofidagi hamma narsa,
hodisa, munosabatlaiga qalb ko'zlarini katta-katta ochib qaragani, talpingani
kabi, hayotning jonli parchalariga aylangan she’rga ham do‘st tutinadi. Bolalar
she’riyatining mas’uliyati, o'ziga xosligi ham bolalarning mana shu hislatlaridan
kelib chiqadi. Qisqasi, bolalarga sodda, samimiy, qiziq, tabiiy, chiroyli,
zavqli she’rlar kerak. Xuddi mana bu she’r kabi:
Murod bilan
Urolmadim
Birga biz
Bitta ham
Boigan edik
Chetga qochar
«Tir» ga biz
Muttaham.
Otib ko'rsam
0
‘nlab o'tar
Tulkiga.
Chizig'in
Avji o'yin
Tegmay,
Qoldim
Qizig'i
Kulgiga.
Tugab qoldi
Mo'ljal olsam
Tangamiz.
Mushukka,
Bergan edi
O'q sanchildi
Yangamiz,
Eshikka,
Sovun bilan
Doirada
G'altakka.
Jo'n raqam
Qolar boidik.
Etti, sakkiz,
O ' n r a q a m ,
Kaltakka.
Kelajakka intilamiz. Vatan, ona, qadrdon shahar yoki qishloq, sahovatli
tabiat, ko'ngli daiyo odamlarga mehru muhabbatimiz rishtalarini bogiagan