N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

to'qilmagan. «Chakalak» so'zining o'zi bolalamigina emas, hatto kattalami
ham seskantirib, qo'rquvga solib kelgan. Onalar injiq, yig'loqi bolalarini,
«gapimga kirmasang, chakalakzorga eltib tashlayman» degan po'pisa bilan
tiyib kelishgan. Bu joy — alvastilar makoni, ins-jinslar bazm quradigan
maydon! Bu yerda jin-alvastilami o'z ko'zi bilan ko'rganlar bor Toshotada,
deyishlariga qaramay o'z baxtini sinab ko'rmoqchi.
Bola o'sha dahshatli chakalakzor bag'rida kechasi uzoq o'tirdi, qomi
och qoldi, sovqotdiAjinachalami kuta-kutamijjalari qotib ketdi — kipriklari
yumilsa ochilmaydi, ochilsa yumilmaydi. Shu payt allaqayoqdan dang'ir-
do'ng'ir childirma chalishib bir gala yasangan qizlar kelib qolishdi. Bir
pasda o'rtaga gulxan yoqib, atrofida o'ynab ketishdi. Otash u yon-bu yoniga
alanglab qarasa chakalakzordan darak qolmabdi. Shu onda jajji qizchasini
opichlab, ayasi kelib qolsa boiadimi! U nuqul qah-qah urib kuladi. Kela
solib alanga ustidan sakrab o'tdi-da o'yinga tusha boshladi. Birdan boyagi
qizlar seijun maxluqlaiga aylanib, Otashning ayasini qurshab olishdi. Ukasini
silab-siltab tortishdi-da, olovga uloqtirishdi. Ayasini bo'lsa har biri
panshahaday panjalari bilan bo'g'a ketishdi. Otash ajinalar to'dasiga tashlanib,
onasini qutqarmoqchi bo'ldi. Biroq qarasa oyoqlari yo'q. Ovozining boricha
qichqirsa ovozi chiqmaydi...
Ha, u uyqusida alahsirar edi. Endi u ajinalaming borligiga ishonmay
qo'ydi. Chunki Rohat kampiming ertagi faqat afsona ekanligiga bugun aqli
yetdi. Ammo Otash hayotda bo'sh keladigan bolalardan emas. O'zicha sirli
bu chakalakzomi o'zlashtirishga kirishdi. Bu ishda unga Obidaxon va
Xurshidjonlar ko'mak berishdi. Chakalakzor o'rnida moi-ko'l paxta hosili
bitdi. Bu esa urush davri bolalarining frontga katta sovg'asi bo'ldi.