N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

Axir urush dahshatlari uzoq Toshota qishlog'ida ham aks-sado bergan edi-
da! Toshotaliklar kechani kecha, kunduzni kunduz demay dushman bilan
g'oyibona jang qiladilar. Ha, urush tashvishi kattaga ham, kichikka ham
baravar tushgan edi.
Otash o'jar, o'z aytganidan qolmaydigan bola. Yozuvchi bu bola obraziga
shunday ta’rif beradi: — o'jar odamning, ayniqsa o'jar bolaning tabiati
qiziq. Undaylami bir narsaga o'chakishtirib bo'lmaydi. Qilaman desa, qiladi,
o'laman desa o'ladi. Aytganini qilish uchun hech narsadan toymaydi.
Bo'lmasa, Otash onasining issiq bag'rini hecham tark etmasam deydi. Lekin,
o'jarlik! Ha hammasiga uning shu o'jarligi, shart kesarligi aybdor.

---

Otash nega bunchalik o‘jar. Uning o'jarligiga davr, urush sababchi. Bola
otasini qattiq sog‘ingan. U otasini ko‘rmoqchi, nemis fashistlarga qarshi
kurashda otasiga ko‘maklashmoqchi. Ammo ota uzoqda. Unga yeta olmagan
bolaning fe’l-atvori ham juda boshqacha. Hamma kasallik mana shunda.
Rohat kampir qishloq bolalarini to'plab juda ajoyib-g‘aroyib ertaklar
aytib beradi. U aytgan ertaklar orasida pahlavonlar, dovyuraklar, sehigarlar,
ishyoqmasu dangasalar, turli alvasti-yu jinlar bor.
Otash bugun ajinalardan birini tutish xayoli bilan band. U
chakalakzorga bormoqchi, bir ajinani tutib, uni yalintirib-yalintirib, keyin
«bor, Gitlemi tutib kel deyman. Uni tutib keladi, o‘shanda Gitlemi
uchastkovoy milisioneiga beraman. Keyin, rosa qiynab o'ldirishadi. 0 ‘shanda
urush ham tugaydi. Hamma urushdan keladi, dadam ham... Keyin ajinaning
sochini qaytarib beraman...» — demoqchi.
Otash ana shunday o‘y-andishlar bilan Qo‘turbuloq tomon yoi oldi.
Bu chakalakzor to'g'risida Toshotada qanchadan-qancha afsonalar