Oda miyli k mul ki ( I - qis m)
Tohir Malik
49
library.ziyonet.uz/
surasini oʻqib degan ekan-ki:
-Allohning Rasuli (s.a.v.) rost soʻzlabdilar. Chunki Alloh taolo: «Kimki dunyo hayoti va
uning ziynatini istasa, ularga amallarning (savobini) shu (dunyoda) mukammal berurmiz
va ular (dunyoda) ziyon koʻrmaydilar. (Ya’ni savoblari uchun ajrni ham shu dunyoda
olib, oxiratda benasib boʻlurlar.) Ana oʻshalar uchun oxiratda doʻzaxdan boshqa (narsa)
yoʻqdir. (Ularning) savobli ishlari habata (barbod) va qilib yurgan amallari botil boʻlur»,
- deya marhamat qilgan-ku!
Ishq - Allohga ishonish, Allohni tanish, Uni izlash, roziligini topish ekan va bu xolis
samimiyatni talab qilar ekan. Buni «ma’rifatulloh» yoki «irfon» ham derlar. Irfon egasini
esa «orif» yoki «orifun billah» ham derlar. Ya’nikim, xolis niyat ila Allohni tanigan,
Allohga yetgan. Bu maqomga yetganlarni «eran» ham derlar, ya’nikim, oʻzining yuqori
darajadagi ishqi tufayli Allohga yetishgan. Soʻradilar: «Orif kim?» javob berdilarkim:
«Orif uldurki, hech narsa uning mashrabini (tabiatini) bulgʻay olmas, har qanday kadar
unga sof boʻlur. Har kim xalqqa orifdir, Haqqa johildir. Har kim xalqqa johildir,
haqiqatan orifdir. Orifning nifoqi johilning ixlosidan a’lodir.»
Turklarning ulugʻ shoiri Yunus Emro «Izlamagin olislardan, koʻnguldadir maqomi», deb
yozgan ekanlar. Demoqchilarkim, «Sen Allohu taoloni uzoqlardan, osmondan yoki
boshqa tomonlardan izlama, uning maqomi sening koʻnglingdadir. Koʻngling, ya’ni
qalbing muhabbat bilan Allohni bilish va unga yetish ishqi bilan yonib-oʻrtanadi. Uni
sevish va har bir narsani uning rizosi uchun qilish asosiy maqsad - Alloh tomonidan
sevilgan qul boʻlish baxtiga yetkazadi.»
Oʻylaylik: birov «Mersedes»ni sevadi, unga erishmoq uchun tunu kun harakat qiladi.
Tinim bilmaydi. Hatto Olmoniyadagi zavodiga ham borib keladi. Bu uning koʻngil ishi.
Nafsi shunday buyurdi - qildi. Afsus bilan deymizki: Alloh roziligiga erishish uchun ham
shunday intilsa edi...
Xos oshiqlar kimningdir sevgisiga, maqtoviga, shuhratiga, xayru-ehsoniga ahamiyat
bermaydilar. Ular faqat va faqat Alloh tomonidan sevilishni xohlaydilar. Va faqat shu
yoʻldagina harakat qiladilar.
Hazrati Rasululloh (s.a.v.) yahudiy ruhoniylarni Islomga da’vat etganlarida, ular: «Biz
Allohni sevamiz, biz Allohning sevimli qullarimiz. Bizning oʻz dinimiz bor, oʻz
e’tiqodimiz bor, nega sening oldingga kelishimiz, senga bay'at qilishimiz kerak? Senga
tobe’ boʻlishga bizda hojat yoʻq. Biz Allohni taniymiz va sevamiz», - deganlarida Alloh
taolo tomonidan bu oyati karima nozil boʻlgan: «Ayting, (ey Muhammad!) «Agar
Allohni sevsangiz menga ergashinglar. Shunda Alloh sizlarni sevadi va gunohlaringizni
magʻfirat etadi.» (Oli Imron). Bundan murod: «Siz, ey Muhammad (s.a.v.), Allohning
sevgili qulisiz va rasulisiz. Sizga ergashsinlar. Shunda Alloh ham ularni sevadi», - degan
mantiqli hukmdir. Allohning bir qulini sevmoqlik sharti keskin tarzda ma’lum shartlar
vositasida maydonga chiqadi. Xoʻsh, bir qulning Alloh tarafidan sevilmogʻining asosiy
sharti nima ekan? Rasulullohning (s.a.v.) yoʻllaridan yurmoq, har ishda hazrati
Paygʻambarimizga (s.a.v.) taqlid qilmoq, u muhtaram zot kabi harakat qilmoq,
tavsiyalarini bajarmoq va u zoti sharifni yaxshi koʻrmoq, sevmoq vositasi bilan boʻlar
ekan. Oriflar (eranlar) mazkur shart va vositalarni amalga oshirgan Allohning suyukli
bandalari edilar. Deydilarki:
Do'stlaringiz bilan baham: |