Lot anima jon, ruh jon va ruhlar borligiga ishonish. Ibtidoiy davrda paydo boʻlgan

---

Animizm

Animizm (lot. anima – jon, ruh) – jon va ruhlar borligiga ishonish. Ibtidoiy davrda paydo boʻlgan.

Ibtidoiy odamlar tabiat kuchlariga qarshi kurashda ojizlik qilgan, oʻz hayoti va tanasidagi turli

hodisalar (tush koʻrish, gallyu-sinatsiya, oʻlim va hokazo)ni tushunmagan. Ular jon tana bilan

bogʻlangan va u tanadan chiqib keta oladi, deb hisoblaganlar. Insonda asta-sekin abstrakt

tafakkur rivojlanishi bilan moddiy narsalarga bogʻliq ruh toʻgʻrisidagi tasavvurlar paydo boʻlgan.

Ruhlar yaxshi, saxiy hamda yomon, yovuz ruhlarga boʻlingan. Ruhlar odamlar hayotiga,

turmushiga ta’sir koʻrsata oladi deb tasavvur qilingan. Shu sababli zarur paytlarda ularga

qurbonliklar qilganlar. Sözning magik-möjizaviy kuchidan foydalanib, inson ruhiyatiga ta'sir etish,

uni hastalikdan ozod qilish, tabiatiga ruhiy tetiklik bağishlash animizm fazilatlari hisoblanadi.

Shuning uchun xalq baxshilari deganda baxshilik, ya'ni shifo bağishlash ma'nosi saqlanib qolgan.

OʻzME

. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil

Ko‘proq o‘rganish

Ushbu maqolada 

Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi

 (2000-2005)

maʼlumotlaridan foydalanilgan.

Ushbu maqola 

chaladir

. Siz uni 

boyitib, (https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Animiz

m&action=edit)

 

Vikipediyaga

 yordam berishingiz mumkin. 

Bu andozani 

aniqrogʻiga

 almashtirish kerak.

Adabiyotlar

---

 

Soʻnggi tahrir 2 oylar avval

 

MalikxanBot

 tomonidan amalga oshirildi  

"

https://uz.wikipedia.org/w/index

.php?title=Animizm&oldid=2397078

" 

dan olindi