Zamonaviy oilada, farzand tarbiyasida milliy va umuminsoniy qadriyatlarni shakllantirish masalalari

Nafosat tarbiyasi
insonning go‘zallikni his qilishi, anglashi va yarata olishidir. O‘quvchilarda did-
farosat, ijodkorlikni shakllantirishga o‘rgatish ularni ijtimoiy hayotga tayyorlashning o‘ziga xos yo‘nalishidir. 
Bu jarayon o‘quvchilarning xarakter-xususiyatlari, qiziqish-mayllari bilan bog‘liq holda amalga oshiriladi. 
Nafosat tarbiyasi mezonlari asosida imkoniyati cheklangan bolalar hayotda o‘zini namoyon qilish, 
jamiyatda qulay harakatlanish, atrofdagilar bilan tez va samarali muloqot qilish ko‘nikmalarini egallaydilar. 
Mehnat tarbiyasi –
insonning moddiy-ma’naviy ehtiyojlarini qondirish maqsadida aqliy va jismoniy 
quvvatini o‘rinli hamda maqsadli safarbar eta olishi. Mehnat tarbiyasi bolalarda: 
– o‘zgalar mehnatini qadrlash; 
– mehnatning mohiyatini tushunish; 
– kasb-hunar egallashning ahamiyatini anglash; 
– kasb egalari va ularning hayotiga oid tasavvurlarga ega bo‘lish; 
– moddiy manfaat va moddiy ehtiyoj tushunchalarining ahamiyatini tushunish; 
– mehnat va dam olish tartibiga rioya etish; 
– o‘z kuchi va jismoniy quvvatidan kelib chiqib, mehnat faoliyati bilan shug‘ullanish.
Mehnat tarbiyasi orqali o‘quvchilarda tejamkorlik, ishni rejalashtirish, narsa-buyumlarni tartibli saqlash, 
o‘z-o‘ziga xizmat va ijtimoiy foydali mehnat ko‘nikmalari shakllantiriladi. 
jismoniy tarbiya –
insonning o‘z tana a’zolarini chiniqtirishi, ularning ish faoliyatini tashkil etishda 
kuch va quvvatni to‘g‘ri taqsimlay olishi. Ushbu tarbiya mezonlari imkoniyati cheklangan bolalarning 
sog‘lom rivojlanishi, teran fikrlashini ta’minlashga qaratilgan yondashuvlarga asoslanadi. Chunki xalqimizda 
bir maqol bor – “Sog‘ tanda – sog‘lom aql”. Salomatlik ham insonning ijobiy ijtimoiy sifatlaridan biridir. 
Mutlaq sog‘lom kishi deb, ham jismonan, ham aqlan, ham ruhan salomat bo‘lgan kishiga nisbatan aytiladi. 
Jismoniy sog‘lom odam, barcha a’zolarini o‘ziga bo‘ysundirib, istagan jismoniy ish va mashqlarni osonlikcha 
bajara oladi. Ijtimoiy sog‘lom bo‘lgan inson, tinmay o‘z ustida ishlab, doim ijtimoiy foydali mehnat bilan 
mashg‘ul bo‘ladi. Dangasalikni va nafsini yenga olgan odamgina ijtimoiy sog‘lomdir.