Pedagogika nazariyasi

38-vaziyat
Sovuq, ayozdan suv yuzasi m uzlagandi. U ch o ‘rtoq yupqa m uz 
ustidan yurib borishardi. Karim botinkasi ichiga qor kirganini sezdi. 
U o ‘rtoq larid an orqad a qolib, poyabzalini yecha boshladi. S hu n d a 
birdan:
— Qutqaring! — degan ovozni eshitdi. K arim atrofga qaradi. 0 ‘zidan 
a n c h a narida U chqun tu rar Jam ol esa suv yuzasida tipirchilardi. U:
— Q o ‘lin g n i b er. Q u tq a r! — d e b b a q ira rd i. L e k in U c h q u n
q o ‘rquvdan orqaga tisarilardi.
K arim botinkasini tez kiyib, o ‘rtoqlari oldiga yugurdi.
— M uzga yot, m ening oyoqlarim ni ushla, m en chuqurga em aklab 
bo ram an. Tezroq! — buyurdi yugura tu rib qotib qolgan U ch qu ng a 
m urojaat qilib Karim, lekin K arim jo y id an jilm asdi.
— Q ani, tezroq! M eni ushla! — m uzga yotib, K arim unga yana 
baqirdi. U chqun z o ‘rg‘a oldinga bir-ikki qadam tashladi va birdan 
yana orqaga qaytdi.
— Q o ‘rqoq! — deya Karim oldinga em aklab ketdi. Suvda o g ‘ir 
to rtib ketgan kiyimlari Jam olni harakatlanishga q o ‘ym ay pastga tortdi.
K arim m uz yorig‘iga yetib keldi va Jam olga q o 'lin i uzatdi. K arim
d o ‘stining q o ‘lidan ushlab m uz to m o n to rta boshladi. Lekin dosh bera 
olm adi. K arim ning tagidagi m uz yorilib, uning kiyimi orasiga m uzdek 
suv sizib kirganini sezdi. Shunda ularning ikkilasi suvga tushib ketdi.
U la r z o ‘r berib suvdan chiqishga harakat qilishdi. H old an toygan 
K arim b ir q o ‘li bilan d o 'stin i, bosh q a q o ‘li bilan m uz parchasini u sh ­
lab tortardi. Lekin m uz m aydalanib ketardi. “ N ahotki o ‘lim !” — K a ­
rim kallasiga kelgan shu fikrdan q o 'rq ib ketdi. “Y o‘q, b o'lishi m u m ­
kin em as. F aqatgina o ‘ng q o iin i b o ‘shatib olishi kerak” .
U U ch q u n n i izlab atrofga alangladi. U n in g y ordam id an b aribir 
u m id qilardi. Lekin u allaqachon g ‘oyib b o ‘lgandi.
109

---

Y o‘q, d o ‘stlar c h o ‘kib ketishm adi. S hun cha qiyinchiliklarga qara- 
may, Karim Jam olni suvdan chiqarib oldi va u lar z o ‘rg‘a uyga yetib 
kelishdi.