Vrachlarning xatosiga olib keluvida vrachning harakatida hech bir jinoyat belgilari
kuzatilmaydi. Bunda vrachning faoliyatida qonun bilan himoyalanuvchi shaxsning
sog’lig’i va hayotiga xavf soldiruvchi xech bir jinoyat izi yo’q. Shuning uchun
vrach o’zining xatosi tufayli
jinoiy javobgarlikka emas, balki administrativ
javobgarlikka ham tortilishi mumkin emas.
Xuddi shunday holat, agar ob’ektiv sababga ko’ra vrachlar xatolikka yo’l
qo’yilgan paytda ham qo’llaniladi.
Tibbiyot faoliyatidagi ayrim kamchiliklar, vrachlarning o’z
kasbiga
sitqidildan yondoshmasligi, bemorni davolash faoliyatida o’zining imkoniyatlari va
davolash muassasasining imkoniyatlaridan foydalanmaslik kabilar vrachlarning
xatosiga kirmaydi.
Barcha vrachlarning xatosini quyidagi guruhlarga bo’lish mumkin:
1. Diagnostik xatolar.
2. Davolash usullarini tanlash va davolashdagi xatolar.
3. Tibbiy yordamni tashkil qilishdagi xatolar.
4. Tibbiyot hujjatlarini to’lg’azishdagi xatolar.
5. Tibbiyot xodimlari ahloqidagi xatolar-bu asosan
tibbiy deontologiyaga
aloqadordir.
1.
Diagnostik xatolar.
Bu juda ko’p uchraydigan xatolar bo’lib, bunga
maxsus adabiyotlar bag’ishlangan.
Klinik tashxisning shakllanishi – bu juda murakkab va ko’p komponentli
masala hisoblanadi. Buni echish birinchidan,
vrachlarning kasalliklarni
etiologiyasi, patogenezi, klinik va patomorfologik ko’rinishi hamda kasalliklar
paytida kuzatiladigan
patologik jarayonlarni bilishi, ikkinchidan, bemor
organizmining individual xususiyatlari va kasalliklarni aniq kasalda o’tishiga
bog’liq.
Diagnostik xatoliklarning ko’p uchraydigan sababi kasallikka erta tashxis
qo’yishning ob’ektiv qiyinligidir.
Ko’pgina kasallik jarayonlari yashirin
davri uzoq davom etadigan,
simptomsiz o’tadigan hisoblanadi. Bunga yoshlarda uchraydigan xavfli o’smalar,
640
surunkali zaharlanishlar, shuningdek bachadondan tashqaridagi homiladorlik va
boshqalar kiradi. Ayrim kasalliklarning o’tishi yashinsimon tez bo’lsa,
katta
diagnostik qiyinchilik tug’iladi. Vrachlar xatosining ob’ektiv sabablariga
kasallikning atipik holatda o’tishi, bitta odamda ikki va undan ortiq kasallikning
birdaniga uchrashi, bemorning og’ir va hushsiz holatda bo’lishi
hamda tashxis
qo’yish uchun vrachning ixtiyorida vaqtning kam bo’lishi kabilar kiradi. Agar
bemor mastlik holatida bo’lsa, kasallikni yoki jarohatlanishni aniqlashga halaqit
beradi.
Diagnostik xatoliklarning sababiga bemorning shikoyati, anamnezi,
laboratoriya va instrumental tekshiruv natijalarini hisobga olmaslik yoki yuqori
baholash ham kiradi. Ammo bunday sabablarni ob’ektiv
sabablar deb
hisoblanilmaydi, balki bu vrachning tajribasizligi va malakasining pastligi bilan
baholanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: