Microsoft Word shaytanat1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
104
Asadbek to uning qorasi o‘chmaguncha izidan tikilib turdi. A’yonlar «o‘gay amaki»ning 
ahvoliga achinganday indashmadi. 
— Endi o‘z holiga qo‘yinglar, — dedi Asadbek. — Jinnixonaga qaytmasin. Yuraversin. 
Chuvrindi buyruqni yaxshi anglamay, Asadbekka qaradi: 
— Kuzatuvdagi yigitlarni boshqa ishga olaveraymi? 
— Ha, ishlaring bo‘lmasin, dedim-ku! Jinnixonaga tayinla, bolalari olib borsa, qabul 
qilmasin. Tamom! 
Ming to‘qqiz yuz elliginchi yilning birinchi yanvaridagi hukmning so‘ngroq tuzatilgan 
ikkinchi yarmi shu zaylda ijroga kirdi. 
Zinatulinni qabrlararo tanho qoldirib, izlariga qaytdilar. Go‘rkovlar xonasiga ko‘tariluvchi 
zina yonidagi ensiz supaga ko‘rpacha to‘shalibdi. Ko‘rpacha ustida chordana qurib 
o‘tirgan, boshiga qozonni eslatuvchi qo‘lbola qalpoq kiygan, paxmoqsoqol ularning 
e’tiborlarini tortdi. Jamshid go‘rkovboshini tashqariga qo‘ymay iziga qaytargach, dam 
o‘tmay ko‘rpacha ko‘tarib shu paxmoqsoqol chiqib kelgan edi. Ko‘rpachani supachaga 
to‘shab o‘tirib olgani uchun Jamshid unga indamadi. Paxmoqsoqol bir nimaning ilinjida 
o‘tirganini sezsa ham Asadbek to‘xtamay o‘tib ketmoqchi edi. 
— Ie, vey, to‘xta, — dedi Kesakpolvon paxmoqsoqolga tikilib, — direktorimga o‘xshaydi-
ku? 
Asadbek to‘xtab, Kesakpolvonning izidan qaradi. Paxmoqsoqol o‘tirgan yerida salomga 
alik oldi. Kesakpolvon supa chetiga omonat o‘tirgach, paxmoqsoqol tilovat boshladi. 
So‘zlarini yamlab  talaffuz qilishiga e’tibor berib, bu «qori» ham keyingi paytda birdaniga 
bodrab chiqqan chalamullalardan biri ekanligini fahmlash qiyin emasdi. Tilovat tugagach, 
Kesakpolvon o‘n so‘m uzatdi. Paxmoqsoqol shunga yarasha uzoq duo qildi. 
Kesakpolvon paxmoqsoqolga tikilganicha o‘tiraverdi. 
— Ha, o‘g‘lim, meni birovga o‘xshatyapsizmi? — dedi paxmoqsoqol o‘ng‘aysizlanib. 
— O‘xshatyapman... Siz o‘ttiz ikkinchi maktabda ishlamaganmisiz? 
— Ha, endi... sho‘rolarga ham xizmatimiz singgan. Sababi tirikchilik-da. Siz, o‘g‘lim, shu 
maktabda o‘qiganmisiz? 
— Tikilmang, tanimaysiz meni. Sizni qamalib ketgan deb eshituvdim. 
— Ha, endi... tuz-nasib qo‘shilgan ekan... 
— Bir o‘quvchi qizni... a? 
— Astag‘firulloh! Bu bo‘hton gap. Stalin davrida  reprisa qilinganman. 
— Qani, qori aka, bi-ir osmonga qarang, — paxmoqsoqol ajablandi, biroq, 
Kesakpolvonga itoat etdi — osmonga qaradi. — Endi Xudoga yolborib, «menga yuz 
so‘mlik yog‘dir», deng. 
— Shakkoklik qilmang, o‘g‘lim. 
— Siz aytganimni bajaring, — Kesakpolvon bu safar tahdid bilan gapirdi. Paxmoqsoqol 
cho‘chib, bir nima deb pichirladi. 
— So‘radingizmi, bermadimi? Endi mendan so‘rang.  
— O‘g‘lim, qo‘ying, gunoh bo‘ladi... 
— So‘ra deyapman! 
— Yuz so‘mlik yog‘diring... o‘g‘lim. 
Kesakpolvon cho‘ntagidan bir dasta pul chiqardi-da, Paxmoqsoqol ustidan sochdi. 
Paxmoqsoqolning ko‘zlari qinidan chiqquday bo‘lib o‘ynab ketdi. 
— Qani, men kuchlimanmi, yo Xudomi? — dedi Kesakpolvon unga zaharli nigohini 
qadab. Paxmoqsoqol boshini egib o‘tiraverdi, javob bermadi. 
— Nimaga unday qilding? — dedi Asadbek, mashinaga o‘tirishgach. 
— Haromidan o‘chimni oldim, — dedi Kesakpolvon sigaret tutatib. 
— Kim u? 

---

Shaytanat (1-kitob). Tohir Malik