Microsoft Word uylanish odobi ziyouz com doc

«
Бу никоҳни ҳар кимга (кўпчиликка) эълон этингиз. Никоҳни масжидларда қилингиз. 
Сўнг даф чалиб, эшиттирингиз». (Термизий Оишадан (р.а.) ривоят этган). 
 
Иккинчи адаб: 
Хотинлар билан яхши яшаб, яхши муомала қилмоқ. Уларга озор бермаслик, азият 
етказмасдан қусурларига сабр-тоқатли бўлиш. 
Аллоҳ таоло шундай буюрган: 
«
Улар билан тотув турмуш кечирингиз!» (Нисо, 4/19). 
Аллоҳ таоло яна марҳамат этади: 
«
Улар (хотинларингиз) сизлардан қатъий ваъда - аҳд-паймон олганлар». (Нисо, 4/21) 
Яна шундай дейди: 
«... 
Қариндошлар, етимлар, мискинлар, қариндош-қўшнию бегона қўшни, ёнингиздаги 
ҳамкорингиз, йўловчи (мусофир)га ва қўл остингиздаги (қарам)ларга ҳам (яхшилик 
қилинг)! » (Нисо, 4/36) 
Расулуллоҳ (с.а.в.) ҳам аёл ҳақ-ҳуқуқини ҳимоя қилишни васият қилиб, шундай марҳамат 
этганлар: 
«
Аёллар ҳаққида Аллоҳ таолодан қўрқинг! Аллоҳ таолодан қўрқинг! Чунки, улар 
сизнинг қўлингиздадир. Хотинларингиз сизга Аллоҳнинг омонатидир. Аллоҳ таолонинг 
каломи билан уларнинг фаржини (ўзингизга) ҳалол қилдингиз». (Насоий ва Ибн Можа 
Умму Саламадан (р.а.) ривоят этганлар). 
Яна шундай дейдилар: 
«
Ким хотинининг ёмон феълига сабр этса, Аллоҳ таоло унга Айюбнинг (а.с.) балоларга 
сабр этгани даражадаги савобини беради. Ким эрининг ёмон феълига сабр этса, Аллоҳ 

---

Уйланиш одоби. Имом Ғаззолий 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
28
таоло унга Фиръавннинг хотини Осиёга берган савобичалик савоб беради». 
Э, оға! Биродар! Қардош-қариндош! 
Расулуллоҳнинг (с.а.в.) хотинлари ҳам баъзан у Зотга гап қайтарар, у Зот (с.а.в.) эса сабр 
этардилар. 
Бир куни Ҳазрати Умарнинг (р.а.) хотини гап қайтариб, у зотни хафа қилдилар. Умар (р.а.): 
- 
Сен менга гап қайтаряпсанми? - дедилар. Хотини эса шундай жавоб бердилар: 
- 
Ҳа. Расулуллоҳ (с.а.в.) сиздан кўра хайрлироқ бўлганлари ҳолда хотинлари у Зотга гап 
қайтарганлар. 
Расулуллоҳ (с.а.в.)нинг хотинларидан бири қизишиб, ғазаб билан Расулуллоҳ (с.а.в.)га 
шундай дедилар: 
- 
Сиз Аллоҳ таолонинг Пайғамбари эканингизни гумон қилиб юрган кимсасиз! 
Буни эшитгач, Расулуллоҳ (с.а.в.) табассум қилдилар. Сабр этиб, мулойим муомала этдилар: 
- 
Мен сенинг ғазабинг розилигинг туфайли эканини биламан. Ҳазрати Анас (р.а.)дан 
ривоятга кўра, Расулуллоҳ (с.а.в.) аёлларга ва болаларга нисбатан инсонларнинг энг 
марҳаматлиси эдилар. 
Учинчи адаб: 
Хотинлардан келиш эҳтимоли бўлган азиятларнинг олдини олиш учун улар билан 
ҳазиллашиб ўйнашмоқни кўпайтириш лозим. Чунки тегишиб, ҳазиллашиш аёллар кўнглини 
хушнуд қилади. 
Расулуллоҳ (с.а.в.) хотинлари билан ҳазиллашардилар. 
Ақллари, амаллари ва феъллари хусусида уларнинг савияларига тушган бўлардилар. 
Оиша (р.а.) онамиз билан беллашар, мусобақалашар эдилар. Баъзан Оиша (р.а.) онамиз, 
баъзан Расулуллоҳ (с.а.в.) енгардилар. Оиша (р.а.) ривоятига кўра, Хабашистондан баъзи 
одамлар келишиб, Ашуро куни бир ўйин ўйнадилар. Расулуллоҳ (с.а.в.): 
- 
Ё Оиша! Уларнинг ўйинларини томоша қиласанми, - дедилар.
- 
Ҳа. 
Расулуллоҳ (с.а.в.) уларга бировни жўнатиб, чақиртирдилар; келишди. 
Икки эшик орасида турдилар ва қўлларини эшик устига қўйдилар. 
Оиша (р.а.) жағларини Пайғамбаримиз қўллари устига қўйдилар ва ўйинни кузатдилар. 
Расулуллоҳ (с.а.в.): 
- 
Ё Оиша, бу қадари сенга кифоями? - деб сўрадилар. 
Бу саволни икки-уч бор такрорладилар. Сўнгра: 
- 
Ё Оиша, бу қадари сенга кифоя (етар), - дедилар. Оиша (р.а.) ҳам: 
- 
Ҳа. Етарли, - дедилар. 
Шундан сўнг Расулуллоҳ (с.а.в.) уларга ишорат этдилар. Улар кетдилар. 
Сўнг у Зот (с.а.в.) марҳамат этадилар: