Dilnavoz Yusupova

Ispan dramaturglari Lope de Vega, Kalderon, ingliz yozuvchisi V.Shekspir, nemis 
dramaturglari Gyote, Shiller, rus shoiri A.S.Pushkin
kabilar bu sohada samarali qalam 
tebratdilar. Ular yaratgan 
«
Otello
»
, 
«
Gamlet
»
, 
«
Romeo va Julyetta
»
, 
«
Boris Godunov
»
kabi tragediyalar bugungi kunda jahon teatrlari sahnalarida qayta-qayta o‗ynalmoqda.
O‗zbek adabiyotida tragediyaning go‗zal namunalari 
Mahmudxo‘ja Behbudiy 
(«
Padarkush
», 
1911
)
, Abdurauf Fitrat 
(
Abulfayzxon
», 
1926
)
, Maqsud Shayxzoda 
(«
Jaloliddin Manguberdi
», 
1944, 
«
Mirzo Ulug‘bek
», 
1961
)
 
tomonidan yaratildi. Ushbu 
asarlar o‗zbek sahna madaniyatining haqiqiy durdonalariga aylandi.
KOMEDIYA
(yunon. «
comos
»
– quvnoq kishilar 
(
olomon
)
va 
«
oide
»
– qo‘shiq
)da 
hayot voqea-hodisalari dramatik qahramonlarning kulgili fe‘l-atvorlari, xatti-harakatlarida 
voqe bo‗ladi. Bu xususiyati bilan u tragediyaga tamoman qarshidir. Tragediyaning 
mazmuni buyuk axloqiy hodisalar olamidir, uning qahramonlari ma‘naviy inson 
tabiatining substansial kuchlari bilan to‗la bo‗lgan shaxslardir, komediyaning mazmuni 
aqliy zaruriyatdan mahrum tasodiflar, sharpalar dunyosi yoki haqiqatda mavjud 
bo‗lmagan voqelik hodisalaridir; komediyaning qahramonlari o‗z ma‘naviy tabiatining 
substansial asoslaridan voz kechgan odamlardir. Shuning uchun tragediyaning ko‗rsatgan 
ta‘siri ruhni qaltiratuvchi muqaddas dahshat bo‗lsa, komediya ko‗rsatgan ta‘sir sho‗x 
kulgudir... Tragediya o‗z hayotining tor doirasida faqat yuksak lahzalarni, qahramon 
voqeasining shoirona lahzalarini to‗plasa, komediya har kungi hayotning oddiy 
ko‗rinishlarini, uning mayda-chuydasini, tasodiflarini ko‗rsatadi.
Komediyaning mohiyati komik konfliktga bog‗liq bo‗lib, unda