Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)
www.ziyouz.com
kutubxonasi
38
Bayroq og‘irligidan dalbanglab-dalbanglab olaman.
Bor kuchim bilan kuchanaman. Tishimni tishimga bosaman. Ost labimni tishlab olaman. Yuzlarim
lov-lov yonib turaman.
Janda chopon teshiklaridan mo‘ralayman — samolyot meni nishonlab keladi.
Samolyot bayroqqa tegayin-tegayin deya uchadi. Samolyot tizz-tizz dori sepib-sepib uchadi.
Men janda chopon yirtiqlaridan uchuvchini ko‘raman.
Samolyot ko‘tarila-ko‘tarila olislaydi.
Men janda chopon ichidan kallamni chiqaraman.
Dimog‘im shunday
bir zaharda qoladi, shunday zaharda qoladi!
Men kuchanib-kuchanib o‘qchiyman. Tomog‘imdan bir nima ana otilib chiqayin deydi,
mana otilib
chiqayin deydi.
O‘qchiy berib-o‘qchiy berib, ko‘z oldim qora bo‘ladi...
Ohista-ohista o‘zimga kelaman. Tevarak-boshimga nazar solaman.
Janda chopon sap-sariq bo‘ladi. O‘qariq bo‘ylari sap-sariq bo‘ladi. G‘o‘za barglari sap-sariq
bo‘ladi.
Men bayroqchi bayonini karaxt-karaxt yodlayman: YaK-12 samolyot dori sepsa —
naqd sakkiz
qadam sanab tashlanadi. AN-2 samolyot dori sepsa — naqd yigirma uch qadam sanab tashlanadi.
Men chap taraf uzun-uzun qadamlayman. Sanab-sanab qadamlayman:
— Bir, ikki, uch...
Roppa-rosa yigirma uchinchi qadamda oyoq ilaman.
Boisi — bizning samolyot AN-2 bo‘ladi.
Men yigirma uchinchi qadamda bayroq ko‘tarib tura beraman.
Samolyot boshim uzra tizz-tizz dori sepib o‘tadi.
Men ohista-ohista samolyotga el bo‘laman.
Men endi qabatma-qabat dalaga o‘tib turaman.
Samolyot bir sidra tizillatib o‘tadi...
Quyuq g‘o‘zalik-quyuq g‘o‘zalik dalalarda ikki bor dori sepiladi. Boisi —ilk dori g‘o‘za ust-ust
barglarida qoladi. Qayta dori esa g‘o‘za osti barglarigachayin tushib boradi.
Ushbu dala ana shunday dala bo‘ladi.
Shu bois — men joyimda qimir etmay tura beraman.
Samolyot ikki sidra dori sepib o‘tadi.
Men janda choponni silab-silab ko‘raman — kaftlarim binoyidak ho‘l bo‘lmaydi. Men g‘o‘za
barglarini ushlab-ushlab ko‘raman — barmoqlarim binoyiday ho‘l bo‘lmaydi.
Shu bois, bayroq dastasi uchidan ushlayman. Bayroqni to‘ntarib olaman.
Bayroq oq-qizilini
oyoqlarim oldiga to‘ntarib turaman. Bayroqdasta uchini peshonamga tekkizib turaman.
Ushbu holat mana bunday deydi:
«Samolyot binoyiday dori sepolmayapti,
samolyot binoyiday dori sepolmayapti!»
Uchuvchi bayroq tilini uqib oladi.
Samolyot boshim uzra tag‘in bir sidra tizillatib o‘tadi.
Bu safar binoyiday sepadi.
Kun tutlar uchini chalib ketadi. Nam salqindan fayz ketadi.
G‘o‘za oralab-g‘o‘za oralab kelaman — ust-boshim shudring bo‘lmaydi. Barg
siypalab-barg
siypalab kelaman — kaftlarim shudring bo‘lmaydi.
Shu bois, bayroqni boshim uzra aylantiraman. Chapdan o‘ngga aylantiraman. Doira suvratida
aylantiraman:
«Barglarda shudring yo‘q —
dori sepmang,
barglarda shudring yo‘q — dori sepmang!»
Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)
Do'stlaringiz bilan baham: