Ilmiy metodlar va metodologiya.
Ma’lumki, har bir fan sohasida ilmiy
izlanishlar olib boruvchi tadqiqotchi obektni o’rganishga kirishar ekan,
o’rganayotgan predmet yoki hodisa haqidagi bilimlarga birdaniga ega bo’lmaydi.
Buning uchun u predmet yoki hodisa ustida ma’lum davr ichida tinmay turli xil
izlanish va tadqiqotlar olib borib, o’z tadqiqot jarayonida turli xil yo’llar, usullar va
vositalardan foydalanadi, ruhiy va aqliy jarayonlarni kechiradi.Shundan keyingina
o’zi tadqiqot olib borayotgan predmet yoki hodisa yuzasidan ma’lum yangi bilimlami
hosil qilishi mumkin.
Tadqiqotchining o’z tadqiqoti jarayonida yangi bilimlarga erishish uchun
qo’llaydigan turli xil usullari, yo’llari va vositalari ilmiy bilishning metodlari
deyiladi.
Ilmiy bilishning metodlari tadqiqotchining tadqiqot obektini bilishi uchun
qo’llagan amaliy va nazariy faoliyat usullaridir. Bu metodlarning ilmiy bilishdagi
vazifasi:tadqiqotchiga o’rgariayotgan predmet yoki hodisa haqida, uning tabiati va
mohiyatini, ularni ifodalaydigan qonun va qonuniyatlami ochishda yordam berishdan,
shu asosda tadqiqotning muvaffaqiyatli bo’lishini ta’minlashdan iboratdir.
Ilmiy tadqiqot ishlarida tadqiqotning xarakteri va uning natijasida hosil bo’lgan
yangi bilimlar tadqiqotchining o’z faoliyatida qanday metodlarni tanlaganiga, ulardan
qanday foydalanganiga bog’liq. Tadqiqotchi tomonidan to’g’ri tanlangan metodlar
tadqiqotning muvaffaqiyatli yakunlanishiga olib keladi. Aksincha, noto’g’ri
140
tanlangan yoki noto’g’ri qo’llangan metodlar tadqiqotchini o’z izlanishlarida boshi
berk ko’chaga kiritib qoyib,tadqiqotining muvaffaqiyatsiz, samarasiz bo’lishiga olib
kelishi mumkin.
Ilmiy bilishda to’g’ri tanlangan metod shu metod yordamida qilingan ilmiy
kashfiyotga nisbatan qimmatliroq ahamiyatga ega bo’lishi mumkin. Bunday metod
bilan tadqiqotchi bir emas, balki bir necha ilmiy kashfiyotlar qilishi mumkin.
Ilmiy bilish metodlarini o’rganish falsafada metodologiyaning paydo bo’lishiga
olib keldi. Metodologiya ilmiy bilish metodlari haqidagi falsafiy ta’limot sifatida
o’zida kishilar dunyoqarashi prinsiplarini, ularning bir butun amaliy va nazariy
faoliyatlariga tadbiq etishni o’rganadi.
Ular quyidagilar:
-
Ilmiy bilishning eng umumiy metodlari.
-
Ilmiy bilishning empirik darajasiga oid umumiy metodlar.
-
Ilmiy bilishning nazariy darajasiga oid umumiy metodlar.
Ilmiy bilishning eng umumiy ilmiy-metodining o’ziga xos xususiyati shundan
iboratki, u tadqiqotchilarning har qanday ongli amaliy va nazariy faoliyatida, hamma
va har qanday ilmiy tadqiqot sohasida qo’llaniladi.
Ilmiy bilishning empirik darajasiga oid umumiy ilmiy metodlari — bular
ko’pchilik yoki bir guruh fan sohalarida qo’llaniladigan, ilmiy bilishning ‘empirik
bosqichiga old bo’lgan mctodlardir.
Ilmiy bilishning nazariy darajasiga oid umumiy ilmiy metodlar esa, ilmiy
tadqiqotlaming nazariy bosqichda qo’llanadigan metodlardir.
Ilmiy bilish ko’plab umumiy, xususiy va alohida konkret ilmiy metodlar
yordamida vujudga keladi . Ilmiy bilishda metodlaming xilmaxil va ko’p bo’lishi
insonning dunyoni bilib olish imkoniyatlarini yanada kengaytiradi va uni chuqurroq
bilishga imkon beradi.
Hozirgi zamon fanlarida ilmiy bilishning quyidagi metodlari mavjud:
kuzatish
va
eksperiment, analiz
va
sintez,induksiya
va
deduksiya, umumlashtirish,
abstraktlashtirish
va
konkretlashtirish, tarixiylik
va
mantiqylik, ideallashtirish,
modellashtirishva
shu kabilar. Ilmiy bilishning bu metodlari o’zaro chambarchas
141
bog’liq bo’lib, ular bilishning qaysi bosqichi va qaysi darajasida qo’llanishi,
o’zlarining tabiati va xarakterlari bilan bir-birlaridan farq qiladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |