Техник ва технологик фанлар со
ҳ
аларининг инновацион масалалари. ТДТУ ТФ 2020
435
qilinadigan predmet) metaforada faqat ikkinchi a`zo- o`xshatilgan narsa qoladi, o`xshagan
narsa tushirib qoldiriladi va u kontekstda ochiq sezilib turadi. Demak, metaforada
tasvirlanayotgan predmet ana shu ikkinchi a`zo orqali idrok qilinadi» . Ushbu fikrga
qo`shilgan holda shuni ham aytish kerakki, sof lisoniy nuqtai nazardan, bizningcha,
metaforani «yashirin o`xshatish» emas, balki «qisqartirilgan o`xshatish» deb qarash maqsadga
muvofiqroq ko`rinadi.
Metafora aslida nutqda obrazlilik, emotsiya berish maqsadida
narsa va hodisalar
o`rtasidagi o`xshashlikka asoslanib, so`zlar va iboralarni ko`chma ma`noda o`xshatishdir.
Hozirda badiiy adabiyotdagi metafora ma’no ko’lamini ham benihoya kengaytirgan:
o’xshashlik asosida ko’chma ma’noda qo’llangan birgina so’zni ham, matnning bir bo’lagi
(misra, band; jumla, abzas)da ifodalanuvchi obrazni ham, ba’zan esa butun boshli asarni
to’laligicha ham metafora deb atayveramiz. To’gri, keyingi ikki holni ba’zan “yoyiq
metafora” yoki “metaforik obraz” deb aniqlashtiramiz, lekin ko’proq qisqa qilib “metafora”
deymiz. Ya’ni avvaliga metafora terminida ma’no torayishi (umuman ko’chma ma’nodagi
so’z-o’xshashlik asosidagi ko’chma ma’noli so’z) yuz bergan bo’lsa, yangi davrdan boshlab
unda ma’no kengayishi jarayoni kuzatiladi. Natijada, endi metaforani juda keng, ya’ni
prozada (umuman san’atda)gi bir narsa-hodisa mohiyatini ikkinchi bir narsa-hodisa orqali
ochish deb tushunila boshlandi.
Obraz o’zi aks ettirayotgan narsani anglash vositasi ekanligini esga olsak, uning o’zi
tabiatan metaforik ekanligi ko’rinadi. Xuddi shunday yondashuv butun badiiy asarga nisbatan
ham qo’llanishi mumkin, zero, ma’lumki, estetika va adabiyotshunoslikda
badiiy asarning
o’zi butun holicha bitta obrazga teng degan qarash mavjud. Badiiy adabiyotda metafora adib
tafakkurining o`ziga xos ta`sir ifodasi sifatida namoyon bo`ladi. Misol tariqasida Nazar
Eshonqul nasrida ko`chim turlarining o`ziga xos talqiniga guvoh bo`lamiz.
Nazar Eshonqul “Momoqo`shiq” qissasida: “Inson uchun hayotda nima muhim? Ayol
baxti nimada?”– degan badiiy-falsafiy muammoni o`rtaga tashlaydi, Muazzamning hayoti
misolida bu savollarga javob topadi. Qissa markaziy qahramoni – Shamsi Salohning ho-yu
havaslarga, hashamlarga, mashhurlikka o`chligi nafaqat kiyinishida, gap-so`zlarida, xatti-
harakatlarida dinamik tarzda aks ettiriladi.
Qissada, ayniqsa, Muazzam bilan bog`liq badiiy tasvirlarda
lirik-romantik uslub
yetakchilik qiladi. Tasodifan Muazzamning allalovchi, sehrlovchi go`zal qo`shig`ini eshitgan
to`rtta hasharchi (Shamsi Saloh, Ismoil Ali va ikki aktyor) haqiqiy san`at sohibining iqtidoriga
guvoh bo`lib qolishadi. Muazzamning xatti-harakatlari, tashqi qiyofasini yozuvchi ko`chim
turlari metafora, metonimik ko`chim vositalari bilan ifodalab, tasvirda yanada originallikka
erishish maqsadida o`xshatish, jonlantirish, istiora kabi tasviriy vositalardan unumli
foydalanadi. Chunonchi, adib Muazzamning erkin va ozod qo`shiq kuylashini osmonda uchib
yurgan qushchaga o`xshatadi:”qiz qanotini
ozod qoqib yurgan qushchaday , berilib qo`shiq
aytardi ” Ayolning sehrli ovozi esa xayolda toza, beg`ubor, samimiy bolalikni yodga solidi.
Quyidagi badiiy tasvirga e`tibor qaratsak: “Uning qizil chit ko`ylagi yugurayotgan
paytda rostdan ham olislardan kelayotgan kemaning alvon yelkaniga o`xshab, hilpirab
ketardi”. Bir qarashda, bu juda notabiiy metaforik ko`chim bo`lib ko`rinadi. Lekin ikkinchi
tarafdan, haqiqatan ham uzoqdan kuzatilganda qizil ko`ylak kiyib yugurayotgan ayolning
xatti-harakatlari qizil alvonli kemaga o`xshatilishi ko`ngilda hech qanday e`tiroz
uyg`otmaydi. Aksincha, yangicha badiiy ifodadan ko`ngil g`alati tarzda qoniqadi.
Asarda peyzaj tasvirida ham metaforaning go`zal namunalariga guvoh bo`lamiz: “Tun
qaylargadir uchib ketish uchun dalalar ustidan asta –sekin qanotlarini yig`ib olayotgan edi.
Kechasi bilan tun mulkiga poyloqchilik qilib chiqqan oy shami ham endi yer yuzini yoritishga
ojiz ekanligini sezganday pilpillay- pilpillay so`na boshlagandi”
Qissada, ayniqsa, Shamsi Saloh
ruhiyati bilan peyzaj tasviri, nihoyatda, bir-biriga
uyg`un va mutanosib aks ettirilganini kuzatish mumkin. Shamsi Salohning qalbi oyoq ostida
qars-qurs sinayotgan novdalar kabi siniq, yoyinki, barglari duv to`kilgan daraxt tanasi singari
yuragi ham bo`m-bo`sh, ship-shiydam. Osmonda to`da-to`da bo`lib qag`illayotgan
Техник ва технологик фанлар со
ҳ
аларининг инновацион масалалари. ТДТУ ТФ 2020
436
qarg`alarning talvasali qag`illashi singari Shamsi Saloh yuragi ham qo`rqinchli va vahimali.
Uning qalbi quruq ho-yu havaslar, yolg`on, jirkanch, noinsoniy munosabatlar tufayli
qabristonga aylangan. Bog`dagi g`ubor hidi, aslida, Shamsi Salohning g`arazli, g`uborli
niyatlariga ishora berayotgandek. Gujum daraxti shoxida o`tirgan qarg`aning Shamsi Saloh
ustiga najas tashlab ketishi ham bejiz tasvirlanmagan. Ramziy ma`noda qahramon qarg`a
axlati bilan taqdir tomonidan mukofotlanadi. Bu mukofot Shamsi Salohning Muazzam
haqidagi g`arazli maqsadlari, rejalariga loyiq va munosib tarzda belgilangan.
Bizningcha, asar yakunida Shamsi Saloh
Muazzam uchun haqiqiy baxt, umuman,
inson his-tuyg`ulari uchun tozalik va samimiylikning naqadar muhimligini anglab yetadi. Bu
mag`lubiyat unga qanchalik og`ir botmasin, nochor qishloq sharoitida yashasa-da, o`zida
yashashga, mehnat qilishga, kulishga, o`zini baxtli sanashga kuch topa olayotgan Muazzam
va Otaqulning baxtiyorona, masrurona hayotini kuzatib, xatolarini anglab yetadi.
Uning
ismidagi Shams – oftob, quyosh ma`nosini anglatadi. Afsuski, Shamsi Saloh o`z ismidagi
chuqur ma`noga zid ravishda Muazzam va Otaqul orasiga nur, yorug`lik, ezgulik sochish
o`rniga, ularning o`rtasiga sovuqchilik tushiradi. Muazzam – so`zi esa ulkan, katta
ma`nolarini anglatadi. Asar qahramoni Muazzam og`ir sharoitda, o`z istaklari va
xohishlaridan kechib bo`lsa-da, oila, farzand baxti uchun o`zini fido etgan o`zbek
ayolining
ramziy timsoli sifatida namoyon bo`ladi.
Bugungi o`zbek hikoya va qissachiligini ko`zdan kechirish natijasida g`ayriodatiy
uslub, g`ayrioddiy obrazlarga duch kelamiz. Nazar Eshonqulning “Momoqo`shiq” qissasi
qahramoni Shamsi Saloh nutqida uzundan-uzun monolog-orzular uchraydi:”Sen,-deb murojjat
qilardi u xayolan kimgadir,- yovvoyi o`tlar orasida o`sgan gulsan. Sen ko`zda qalqib turgan
bir tomchi yoshsan So`nggi yillarda o`zbek hikoya va qissachiligi shakl va mazmun e`tibori
bilan badiiy (badiiy uslubda, badiiy obrazda, badiiy tasviriy vositalarda) va, shuningdek,
estetik yangilanishlar qilganligini yaqqol kuzatishimiz mumkin. Xullas, hozirgi o`zbek hikoya
va qissachiligiga xos badiiy-estetik yangilanishlarni ilmiy asosda o`rganish, tahlil etish,
bugungi adabiyotshunosligimiz va tilshunosligimiz oldida turgan dolzarb masaladir.
Do'stlaringiz bilan baham: