С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

дан келган ва ота-оналарининг мактубига кўз тутиб юрган бир
ГУРУҲ 
ўқувчилар буфет олднни бўшатиб, почтальонга қараб
югурдилар. Ўқувчилар иочтальонни хатларнинг адресларини ўқиб,
эгаларига тарқатишига ҳам сабр қилмай, уни ўраб олдилар ва:
«Менга хат борми? Бугун ҳам менга хат олиб келмадингизми?
Кўидан бери уйдан хат олмадим...» — деб бошини гангитиб
юбордилар.
2 2 2
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Улар орасида фақат бир қизча индамай турар, нима қақдадир
ўйлаётгандск, хомуш кўринар эди.
Почтальон бир конвсртга қараб туриб:
— Наташа Сснчикова ки.м? — деди.
— Мсн,— дсб қизча ибчтальонга яқинлашди ва унга қўл чўзди.
Қизчанинг бақувват қўллари қалтирарди. Бу қалтираш конвертга
кўз ташлагунча давом этди. Конвертнинг адресини ўқигандан
сўнг аъзойи бадани титроқдан тўхтади, лаблари гунчадек очилиб
кетди. У кўнгли бир оэ таскин топгач:
— Хайрият, саломат экан, ўзининг хатн,— деб бир чеккага
бориб, хатни ўқиш учун скамейкага ўтирди.
Конвертга кўп бурчакли печат босилган, у маркасиз — бепул
келибди. Қизча конвертдаги адресни яна бир марта ўқиб чиққач,
бир четини йиртиб, хатни олди. Хат бир нарча блокнот варағига
қалам билан шошилинч ва оғир пайтда ёзилган бўлиб. зўрга
ўқиларди. Бу ҳолни кўрган қизча яна хавотирланиб, мактубнинг
охирига кўз ташлади ва ўзига-ўзи: «Ўзининг имзосн»,— деди-да,
хатни ўқишга кирншди. Хат рус тилида ёзилган эди, биз унинг
мазмунини нақл қиламиз:
«Азизим Наташа!
Мен биламан, сен бу хатни ўқигач, жуда оғир гам-ғуссага
дучор бўласан. Лекин мен, сен ҳар қандай гамни ҳам большевнк-
часига енгнб, чидамли бўласан, деб ишонаман.