Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
60
Humoyunni qatl etish haqidagi farmonga shu muhrni bosib, hazrat Nizomiddinning 
imzosi bilan uni o‘ldirishlari mumkin emasmi? Qancha yaxshiliklar qilgan odamning 
qotiliga aylanish ehtimoli Nizomni shunchalik dahshatga keltirdiki, o‘zining joni xavf 
ostida ekanini ham unutdi. Chora izlab atrofga ko‘z qirini tashlaganda chiroq shu’lasi 
o‘ng qadamcha naridan boshlanadigan balchiq aralash katta bir ko‘lmakka tushdi. 
Mulla yigit farmonni yozib tugatganda Nizom unga muhr bosmoqchi bo‘lib qaddini tikladi. 
Muhrni oltin qutichadan oldi-yu, qulochkashlab o‘sha ko‘lmak tomonga otdi. Ho‘kiztaxlit 
odam: 
— Hey, ablah, to‘xta! — deganicha Nizomga tashlandi, Nizom undan qochib, o‘zini chiroq 
tutib turgan aravakashga urdi. Chiroq yerga to‘nkarilib tushdi-yu, darhol o‘chdi. Yoruqqa 
o‘rgangan ko‘zlar qorong‘ilikda odamni odamdan ajratolmay qoldi. Shundan foydalangan 
Nizom o‘ng qadamcha nariga qochib bordi. Ammo orqasidan uchovlashib yetib olishdi, 
Nizomni oyog‘idan chalib yiqitishdi-yu, tepkilay boshlashdi. 
Nizom hushidan ketayotib uzoqdan itlarning akillaganini eshitganday bo‘ldi. Bu unga 
najot tovushiday eshitildi. 
— Muhrni ataylab yo‘q qildi-ya, ablah! — dedi yo‘g‘on odam Nizomning boshiga tepib. 
— Izlab topaylik, — dedi mulla yigit, — bo‘lmasa farmon ish bermagay. 
— Qanday topursiz? Hammayoq qorong‘i, butazor, balchiq... 
— Itlar huryapti, — dedi aravakash. — Allakimlar kelayotganga o‘xshaydir... 
Kelayotganlar — shu atrofning dehqonlari, yo‘qolgan mollarini qidirib, itlarini ergashtirib 
chiqishgan edi. Butazorlar orasida favqulodda hodisa bo‘layotganini sezgan itlar qattiq 
hurib tobora yaqinlashib kelmoqda edi. 
Nizom xiyol hushiga kelib yotgan joyida bir talpindi. 
— Bu ablahning endi bizga keragi yo‘q. Buni o‘ldiring! 
— Tezroq bo‘ling! Itlar yaqin kelib qoldi. 
Ho‘kiztaxlit odam pichog‘ini sug‘urdi-yu, shosha-pisha uni Nizomning badaniga bir necha 
marta sanchib oldi... 
— O‘ldi! Yuringlar!... 
Ular aravaga minib qochishdi.