Nasoi m ul -M uhabbat ( I- qi sm)
Alisher Navoiy
12
library.ziyonet.uz/
saodat uchun) amal qilsinlar].2 va dunyodin oʻtdi. Aning manoqibi zikrin tilagan kishi
Hazrat Shayx Fariduddin Attor q. s.ning «Tazkirat ul-avliyo»sida tilasunki, vofiy
bitibdur.
8.
A
BUHOSHIM
S
O
ʻ
FIY Q
.
S
.
Avval kishikim, soʻfiy dedilar ul erdi. Kufiyulasldur, Shomda Shayx erdi va Sufyon
Savriy q. s. bila muosir erdi. Va Sufyon soʻzidurkim, [Agar Abuhoshim Soʻfiy
boʻlmaganda edi, riyoning nozik ma’nolarini tushunib yetmagan boʻlar edim1]. Avval
xonaqohkim, soʻfiylar uchun bino qildilar, Shomning Ramlasida erdi. Va ul bu nav’
erdikim, tarsolar ulugʻi ovga boradur erdi, koʻrdikim, ikki darvesh bir-biriga yetib,
muhabbat yuzidin koʻrushtilar va muvofaqat bila oʻlturub, ulcha yeguliklari bor erdi,
yedilar, tavozu’ bila bir-biridin ayrilishtilar. Koʻradurgʻan kishiga alarning bu ulfat bila
muomalalari xush kelib, birin tilab soʻrdikim, ul biring sanga ne boʻlur? Dedikim, hech
nima. Dedikim, ne kishi erdi? Dedikim: tanimasmen. Dedikim, qaydindur? Dedikim,
bilmasmen. Dedikim, bas, sizing orangizda bu nav’ ulfat qaydin erdi. Dedikim, bizning
tariqimiz budur. Soʻrdikim, bir yerki siz jamoat anda yigʻilgaysiz, bormu? Dedikim,
yoʻq. Dedikim, men sizing uchun bir yer yasaykim, anda yigʻilishgʻaysiz. Va Ramlada ul
xonaqoh yasadi. Va Shayx ul-islom q. s. soʻzidurkim, [yaxshi insonlar tashrif buyurgan
manzil xonadon – eng yaxshi joylardir1. Va qadimdan Alloh yaxshilarni yaxshilar bilan
kelishtirib qoʻygan]2. Va Hoshim soʻzidurkim, igna bila togʻni qozmoq takabburni
koʻngullardin chiqarmoqdin osonroqdur. Abuhoshim, Qozi Shuraykni koʻrdikim, Yahyo
Xolid uyidin chiqdi, yigʻladi va dedikim, [Allohdan manfaatsiz ilmdan panoh tilayman
(3)
]
Mansur Ammor Damashqiy debdurkim, Abuhoshim bemor edi, oʻlum bemorligʻi.
Dedimkim, oʻzungni nechuk koʻrasen? Dedi: azim baloda koʻradurmen, ammo havo,
ya’ni mehru sevukluk balodin ortuqdur, ya’ni balo azimdur, ammo mehr ollida haqirdur.
Shayx ul-islom q. s. dedikim, agar balo havo chogʻliq boʻlsa erdi, havo boʻlmagʻay erdi.
9.
Z
UNNUN
M
ISRIY Q
.
T
.
S
.
Avvalgʻi tabaqadindur. Oti Savbon b. Ibrohim, kuniyati Abulfayz va laqabi Zunnun. Ul
Misrning Ixmim degan mavzeida boʻlur erdikim, imom Shofe’i r. a.ning qabri andadur va
Zunnun Molik Anasning shogirdidur va oning mazhabidadur va «Muvatto»ni andin
eshitib erdi va fiqh oʻqub erdi va aning piri Shayx Isrofil erdi, Magʻribda. Va Shayx ul-
islom debdurki, Zunnun ul kishi emaski, oni karomat bila sitoyish qilgʻaylar va maqomot
bila oroyish bergaylarkim, maqomu hol oning ilgida suxra erdi va darmonda. Vaqtning
imomi va roʻzgorning yagonasi va bu toifaning boshidur va barchaning nisbati va izofati
angadur. Avval kishikim, ishoratni iboratqa kelturdi va bu tariyqdin soʻz aytti, ul erdi.
Chun yana bu tabaqada Junayd q. s. paydo boʻldi. Bu ilmga tartib berib, bast qilib, kutub
bitidi. Chun Shibliy q. s: arogʻa kirdi. Bu ilmni minbar ustiga aytib, oshkoro qildi. Junayd
soʻzidurkim, biz bu asrorni yoshurun uylarda va sardobalarda mahramlargʻa aytur erdik.
Shibliy minbar ustiga aytib, elga oshkor qildi.
Zunnundin soʻrdilarkim, murid kimdur va murod kim? Ul ayttikim, [Murid talab qiladi
va murod qochadi1]. Shayx ul-islom dedikim, murid tilar va andin yuz ming niyozu
murod qochar va andin yuz ming noz.
Va Zunnun sayyoh ermish. Debdurki, bir kun borur erdim, bir yigit koʻrdumki, anda
shoʻre bor erdi. Dedim: qaydinsan, ey gʻarib? Dedi: Gʻaribmu boʻlur ulki, oning bila
Do'stlaringiz bilan baham: |